រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្នុងចំណោមគ្រូបង្វឹកកីឡាប្រដាល់លំដាប់ប្រទេសនាពេលចុងក្រោយ អតីតកីឡាករល្បីឈ្មោះ អេ ភូថង ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាគ្រូបង្វឹកមួយរូបដែលមានឈ្មោះបោះសំឡេងមិនធម្មតា ។ ក្រៅពីមានប្រវត្តិបង្វឹកសិស្សបានខ្លាំងៗល្បីៗរាប់មិនអស់ លោកក៏ត្រូវសហព័ន្ធចាត់ជាគ្រូបង្វឹករបស់កីឡាករជម្រើសជាតិទាំងផ្នែកប្រដាល់សេរី និងសាកលផងដែរ ។ ជាមួយនឹងភាពល្បីល្បាញនេះ សារព័ត៌មានកោះសន្ដិភាពបានជជីកដេញដោលពីជីវប្រវត្តិរបស់លោកយកមកចុះផ្សាយដើម្បីឱ្យមហាជនបានជ្រាប ។
ប្រវត្តិរូបសង្ខេប ៖ លោកមានឈ្មោះពិតថា អេ ភូថង មានកម្ពស់១,៨០ម៉ែត្រ កើតនៅថ្ងៃទី១៤ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៣ ។ លោកមានស្រុកកំណើតនៅភូមិនាងកុក ឃុំបាក់ខ្លង ស្រុកមណ្ឌលសីមា ខេត្តកោះកុង ។ លោកប្រឡូកការប្រដាល់បាន១៩០ដង ឈ្នះ១៨៥ដង ចាញ់៥ដង និងផ្ដួលគូប្រកួតឱ្យសន្លប់បាន៤០ដង ។ កីឡាករដែលមានរហស្សនាមថា អធិរាជជង្គង់ទិព្វ កែងឆេះ ជង្គង់ហោះ និងធ្លាប់គ្រងតំណែងជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ពិភពលោកមុនពេលលាឈប់រូបនេះ មានឈាមជ័រជាអ្នកប្រដាល់តាំងពីដូនតា ទើបពេលចម្រើនវ័យអាចហ្វឹកហាត់ការប្រដាល់បាន ក៏ប្រឡូកក្នុងអាជីពនេះតែម្ដងដើម្បីរកប្រាក់ ។ លោកទទួលបានមេដាយសំរឹទ្ធិស៊ីហ្គេមនៅប្រទេសឡាវក្នុងឆ្នាំ២០០៩ និងក្រោយមកក៏បានក្លាយជាសមាជិកគណៈកម្មការ ចៅក្រម និងអាជ្ញាកណ្តាលរបស់សហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់កម្ពុជាក្រោយពេលលោកប្រដាល់លែងកើត ។ លោក អេ ភូថង មានឪពុកឈ្មោះ យិន រិន និងម្ដាយឈ្មោះ អាត អុន ហើយលោកគឺជាកូនច្បងនៅក្នុងគ្រួសារក្នុងចំណោមបងប្អូនចំនួន៣នាក់ រួមមាន អូត ភូថង វ័យជាង៣០ឆ្នាំ ជាអតីតអ្នកប្រដាល់ និងប្អូនស្រីពៅឈ្មោះ អោម ភូថង អាយុជាង២០ឆ្នាំ គឺជាស្ត្រីមេផ្ទះ ។
ជីវិតអាពាហ៍ពិពាហ៍ ៖ លោករៀបការនៅថ្ងៃទី២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៩៧ជាមួយនឹងកូនក្រមុំឈ្មោះ សឹង សុម៉ាលី ដោយបង្កើតបានបុត្រ៤នាក់នាពេលបច្ចុប្បន្ន ។ កូនទី១របស់លោកមានឈ្មោះថា ព្រី យ៉ានុតភូថង ភេទស្រី ជាអ្នកប្រដាល់ កូនទី២ឈ្មោះ វិរៈ ខាំឈឺតភូថង ភេទប្រុស ជាអ្នកប្រដាល់ម្ដងម្កាលដែរ កូនទី៣ឈ្មោះ អាំ ម៉ារីនភូថង ភេទប្រុស និងកូនទី៤ ឈ្មោះអេឡិក ភូថង ភេទប្រុស ។ ភរិយារបស់លោកក៏មានអាជីពនៅក្នុងវិស័យប្រដាល់ដែរ ដោយបានធ្វើអាជ្ញាកណ្ដាលនារី និងជាគ្រូជំនួយរបស់លោកនៅក្នុងក្លិបប្រដាល់ ។
ជីវិតតស៊ូ ៖ លោក អេ ភូថង ក៏មិនខុសពីកីឡាករល្បីឈ្មោះភាគច្រើននោះដែរ ដែលមានជីវិតតស៊ូ ដោយសារតែលោកធំធាត់នៅក្នុងគ្រួសារក្រីក្រ ។ លោករៀនមិនបានជ្រៅជ្រះទេ ដោយឈប់ត្រឹមថ្នាក់បឋមសិក្សាប៉ុណ្ណោះដើម្បីជួយសម្រួលបន្ទុកគ្រួសារដោយការដើរស៊ីឈ្នួលគេដូចជាលើកដាក់លីសែង ឬជួយធ្វើការគេយកលុយមកជួយគ្រួសារ ។ លោកបានទៅស៊ីឈ្មួលចុះទូកនេសាទនៅតាមសមុទ្រតាំងពីអាយុ១០ឆ្នាំ ដោយលោកត្រូវធ្វើការទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ទាំងឈឺទាំងជា តែប្រាក់កម្រៃទទួលបានមិនច្រើននោះទេ ។ លោកថា ជីវិតវេទនាគឺនិយាយមួយអាទិត្យក៏មិនអស់នោះដែរ ខណៈដែលរូបភាពនោះគឺលោកនៅតែចងចាំច្បាស់ ។ លោកក៏ធ្លាប់ចេញចូលទៅស៊ីឈ្នួលនៅថៃក្នុងពេលរស់នៅកោះកុងផងដែរ ទើបលោកអាចប្រើភាសាថៃបានច្បាស់ជាពិសេសគឺការនិយាយរហូតនិយាយភាសាកំណើតរបស់ខ្លួនមិនច្បាស់។
អ្វីដែលលោកចងចាំគឺឱ្យតែចូលទៅធ្វើការនៅថៃម្ដងៗត្រូវតម្រួតថៃដេញចាប់ព្រោះតែគ្មានលិខិតឆ្លងដែន បើគេចាប់បានគេដកលុយអស់ ជួនកាលត្រូវគេចាប់ដាក់គុកមុនពេលបញ្ជូនមកស្រុកខ្មែរវិញក៏មាន ។ លោកថា ទៅថៃវេទនា ប៉ុន្តែបើមិនធ្វើដូច្នោះលោកមិនមានការងារ និងមិនមានប្រាក់ចំណូលនោះទេ ខណៈដែលលោកប្រាប់ថាបើអាចទៅបន្លំស៊ីឈ្នួលគេបាន ក៏ទទួលបានប្រាក់ចំណូលគួរសមដែរ ។
ការបោះជំហានក្លាយជាអ្នកប្រដាល់ ៖ លោក អេ ភូថង ប្រាប់ថា ឪពុករបស់លោកក៏ជាអ្នកប្រដាល់ម្នាក់ដែរនៅអំឡុងទសវត្សរ៍ទី៧០ ដោយគ្រាន់តែឪពុកលោកមិនមែនជាអ្នកល្បីខ្លាំងក្លានៅក្នុងពេលនោះ ។ បើទោះជាលោកត្រូវចេញទៅស៊ីឈ្នួលគេឆ្ងាយពីផ្ទះ ប៉ុន្តែលោកតែងហ្វឹកហាត់ក្បាច់ប្រដាល់ពីឪពុក និងតែងចិញ្ចឹមចិត្តចង់បន្តតំណែងរបស់ឪពុកជាប្រចាំ ទើបលោក យិន រិន ជាឪពុកមើលឃើញពីការតាំងចិត្តនោះ ហើយបានបង្វឹករូបលោកកាន់តែខ្លាំងឱ្យក្លាយជាកីឡាករម្នាក់ ។ លោកបានសុំឪពុកទៅហ្វឹកហាត់ប្រដាល់នៅខេត្តព្រៃវែងជាមួយលោក យុទ្ធ ផូថង ដែលជាគ្រូបង្វឹកនាពេលនោះ និងបច្ចុប្បន្នជាអអភិបាលខេត្តកោះកុង ហើយក៏មានឱកាសបានចូលប្រកួត ។
ក្នុងឆ្នាំ១៩៩៦ លោកផ្លាស់មកក្លិបប្រដាល់កងយោធពលខេមរៈភូមិន្ទនៅរាជធានីភ្នំពេញ ហើយក៏កាន់តែមានឈ្មោះបោះសំឡេងខ្លាំងឡើង ។ អ៊ីចឹងហើយទើបក្រោយពេលឈប់ប្រដាល់ លោកក៏ត្រូវបានតែងតាំងជាគ្រូបង្វឹកនៅក្នុងក្លិបនេះរហូតដល់បច្ចុប្បន្ន ។ លោកទទួលបានងារជា «អធិរាជជង្គង់ទិព្វ កែងឆេះ ជង្គង់ហោះ» បន្ទាប់ពីវាយឈ្នះកីឡាករជើងខ្លាំងក្នុងស្រុកជាបន្តបន្ទាប់ និងបានក្លាយជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ពិភពលោកនៅថ្ងៃទី៧ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០០៣ក្នុងប្រភេទទម្ងន់៧៥គីឡូក្រាម បន្ទាប់ពីវាយឈ្នះកីឡាករជនជាតិស៊ូដង់ ឈ្មោះ Faisal Zakaaria ជាម្ចាស់ខ្សែក្រវាត់ ។
ជីវិតជាគ្រូបង្វឹក ៖ លោក អេ ភូថង និយាយថា មកទល់ពេលនេះ លោកកាន់តែសកម្មខ្លាំងឡើងជាមួយនឹងការងារជាគ្រូបង្វឹក ដោយក្នុងមួយថ្ងៃ គឺលោកមិនសូវបានសម្រាកនោះទេ ដោយសារតែត្រូវចំណាយពេលបង្វឹកសិស្សបណ្ដាក់វេនគ្នា ។ លោកថា ខ្លួនបង្វឹកបានកូនសិស្សល្អមួយចំនួនធំ ដោយកូនសិស្សរបស់លោកក៏ត្រូវបានបញ្ជូនឱ្យប្រកួតគ្រប់ប៉ុស្ដិ៍ និងបានប្រកួតថ្នាក់ជាតិទទួលបានមេដាយច្រើននាក់ផងដែរ ។ លោកថា ខ្លួនស្រឡាញ់អាជីពជាគ្រូបង្វឹក ទើបក្នុងពេលខ្លះសូម្បីតែសិស្សអត់លុយក៏លោកបង្វឹក ហើយបើសិស្សនោះមានឆន្ទៈថែមទៀត គឺលោកធានារ៉ាប់រងលើបាយទឹក និងការបង្វឹកឱ្យក្លាយជាកីឡាករតែម្ដង ទើបលោកក្នុងពេលខ្លះត្រូវរ៉ាប់រងចិញ្ចឹមកីឡាករច្រើននាក់ក្នុងក្លិបឡើងក្រខ្លួន ។ ទោះបីយ៉ាងណា លោកថាសប្បាយចិត្តដោយសារតែលោកក៏បានចេញបង្ហាត់នៅតាមក្លិបផ្សេងទទួលបានកម្រៃទាំងប្ដីទាំងប្រពន្ធ យកមកទប់ការចំណាយក្នុងក្លិបរបស់ខ្លួនផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ