រាជធានីភ្នំពេញ ៖ លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតទី សុវណ្ណរដ្ឋ ឯកទេសសម្ភពរោកស្ត្រី អេកូសាស្ត្រ និងវិបត្តិអត់កូន នៃមន្ទីរសម្រាកព្យាបាល និងសម្ភពមាតាមប្រាប់កោះសន្តិភាពឲ្យដឹងកាលីពេល ថ្មីៗកន្លងមកថា ទ្រីសូមីទី២១ ជាជំងឺ ដែលធ្វើឲ្យកុមារសម្រាលមកមានលក្ខណៈមិនគ្រប់ទឹក ឬអបញ្ញា និងបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហាសុខភាពជាច្រើនទៀតដូចជា៖
-ខ្សោយបញ្ញា អាចនឹងឆាប់មានការភ្លេចភ្លាំង ។
-ប៉ះពាល់ទៅលើរូបរាង ដូចជាមុខ ភ្នែក ដៃ និងជើង ។
-ខ្សោយសាច់ដុំ
-អាចមានការប៉ះពាល់លើបេះដូង ដូចជាប្រហោងបេះដូង ។
-អាចមានការប៉ះពាល់ទៅលើប្រដាប់រំលាយអាហារ ។
-អាចប៉ះពាល់ទៅលើប្រព័ន្ធភាពសាុំ
-អាចប៉ះពាល់ទៅលើគ្រាប់ឈាម ។
-អាចប៉ះពាល់ទៅលើក្រពេញបញ្ចេញ ដូចជាមានការលើស ឬខ្វះនូវអ័រម៉ូននៃក្រពេញទីរ៉ូអ៊ីទឹកនោមផ្អែម និងអាចពិបាកមានកូនជាដើម ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតបន្ដទៀតថា ជំងឺនេះបណ្តាលមកពីមូលហេតុមួយចំនួនដូចជា៖
-ជាធម្មតាពេលកោសិកាមួយបំបែកខ្លួនទៅជាពីរ ក្រូម៉ូសូមក៏ត្រូវបំបែកចេញជាពីរ ដោយមួយនឹងធ្វើដំណើរទៅកោសិកាថ្មីមួយ និងមួយទៀតនឹងធ្វើដំណើរទៅកោសិកាថ្មីមួយទៀត ។ តែក្នុងករណីដែលក្រូម៉ូសូមទាំងពីរមិនបំបែកគ្នា ធ្វើឱ្យកោសិកាថ្មីមួយមិនមានក្រូម៉ូសូម និងកោសិកាថ្មីមួយទៀតលើសក្រូម៉ូសូម ដែលបង្កទៅជាជំងឺទ្រីសូមីទី២១ រឺ Down Syndrome ។
-មិនមានមូលហេតុច្បាស់លាស់ដែលបញ្ជាក់ពីការមិនបំបែកក្រូម៉ូសូម ក្នុងពេលបំបែកកោសិកាទេ ។ តែគេសង្កេតឃើញបញ្ហានេះកើតឡើងក្នុងអំឡុងពេល ដែលមានការផលិតនូវមេជីវិតស្ត្រី រឺបុរស ។ ៩០ភាគរយនៃបញ្ហានេះកើតឡើងក្នុងពេលផលិតមេជីវិតស្ត្រី៤ភាគរយក្នុងពេលផលិតមេជីវិតបុរស ហើយក៏អាចកើតឡើងទៅលើកោសិកាកូន ដែលទើបនឹងបង្កកំណើតហើយ រឺក្នុងអំឡុងពេលដែលអំព្រីយ៉ុង កំពុងលូតលាស់ ។
លោកស្រីវេជ្ជបណ្ឌិតឲ្យដឹងថា ជំងឺនេះមិនមានវិធីបង្ការមិនឱ្យកើតទេ ប៉ុន្តែយើងមានវិធីរកការប្រឈមមុខ និងរករោគវិនិច្ឆ័យពេលដែលទារកកំពុងលូតលាស់នៅក្នុងផ្ទៃ ។
មានតេស្តសម្រាប់រកការប្រឈមមុខ ក្នុងពេលមានផ្ទៃពោះ តាមរយៈការវាស់កម្រាស់កកូនតាមអេកូ ក្នុងអាយុគភ៌ចន្លោះ១១ទៅ១៣សប្តាហ៍ និងមានការជួសឈាមម្តាយ ដើម្បីរកនូវការប្រឈមមុខ។ បើលទ្ធផលឃើញថាស្ត្រីមានផ្ទៃពោះមានការប្រឈមមុខខ្ពស់នោះ ស្ត្រីនឹងត្រូវទទួលការរករោគវិនិច្ឆ័យ តាមរយៈការបូមទឹកភ្លោះ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាកូនក្នុងផ្ទៃពិតជាផ្ទុកនូវជំងឺនេះមែនរឺអត់ ។
ជាទូទៅជំងឺនេះបានស្តែងឲ្យដឹងតាមរយៈរោគសញ្ញាជាច្រើនមានដូចជា៖
-ការខ្សោយសាច់ដុំ ។
-កខ្លី និងស្បែកកខាងក្រោយក្រាស់ ។
-មុខមើលពីចំហៀងសំប៉ែត មិនមានឆ្អឹងច្រមុះ ។
-ក្បាល ត្រចៀក និងមាត់មានទំហំតូច ។
-ភ្នែកឃ្លាតចេញពីគ្នា ហើយត្របកភ្នែកខាងចុងទាញឡើងលើ រឺធ្លាក់ចុះក្រោម ។
-មានចំណុចសនៅលើប្រស្រីភ្នែក ។
-ម្រាមដៃ និងប្រអប់ដៃមានប្រវែងខ្លី ។
-មានស្នាមទទឹងលើបាតដៃតែមួយ ។
-មេជើងញែកចេញពីម្រាមជើងផ្សេងទៀត
-អាចមានបញ្ញាខ្សោយ និងធ្វើកាយវិការយឺតជាដើម ។
បើទារកកើតមានជំងឺនេះ ក្រុមគ្រួសារអាចសម្រេចចិត្ត ក្នុងការពន្លូតគភ៌ ដែលជាជម្រើសល្អ ដើម្បីការពារទារកដែលកើតមកមានបញ្ហាដូចដែលបានរៀបរាប់ខាងលើ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ