រាជធានីភ្នំពេញ ៖ វីដេអូ «ជីវិតក្មេងវត្ត» ដែលនិយាយពីជីវិតតស៊ូរបស់សម្តេចចាកចេញពីឪពុកម្តាយមករកការសិក្សាបន្តនៅភ្នំពេញបានរំលេចចេញនូវតួនាទីដ៏សំខាន់របស់វត្តសម្រាប់ជួយដល់សិស្សក្រីក្រ និងគ្មានទីពឹងមកពីខេត្តនានា ដើម្បីបន្តការសិក្សានៅភ្នំពេញ។ប៉ុន្តែតើវត្តអារាមនាសតវត្សរ៍ទី២១នេះ នៅតែជាទីកន្លែងដ៏កក់ក្តៅសម្រាប់សិស្សក្រីក្រស្នាក់នៅ ដើម្បីបន្តការសិក្សាដែរឬទេ។
ប៉ុន្តែដោយសារតែការរីកចម្រើននៃសង្គមយើងជាលំដាប់ក៏នាំឱ្យវត្តអារាមមួយចំនួន ពិសេសវត្តនៅភ្នំពេញហាក់ដូចជា លែងរក្សាអត្តញ្ញាណរបស់ខ្លួនសម្រាប់សិស្សនិស្សិតក្រីក្រស្នាក់អាស្រ័យរៀនសូត្រទៀតហើយ។ចាប់តាំងពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមបន្តរហូតមកដល់ពេលនៅមុនឆ្នាំ២០០០កូនកសិករ និងកូនចៅអ្នកមានជីវភាពទីទ័លក្រជាបុរសៗ តែងតែយកវត្តអារាមជាទីស្នាក់អាស្រ័យ ដើម្បីឡើងពីស្រុកកំណើត មកបន្តការសិក្សារៀនសូត្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ។កាលណោះនៅភ្នំពេញក៏ដូចជា នៅតាមទីរួមខេត្ត និងទីរួមស្រុកនានាមិនទាន់មានផ្ទះជួល ឬបន្ទប់ជួលដូចសព្វថ្ងៃឡើយ។ដូច្នេះហើយកូនប្រុសៗដែលមកបន្តការសិក្សារៀនសូត្រត្រូវពឹងអាស្រ័យលើវត្តអារាមនេះឯង។
ចំណែកកូនស្រីៗកាលពីជំនាន់មុនត្រូវរស់នៅជាមួយបងប្អូនសាច់ញាតិ ឬក៏អ្នកស្រុកអ្នកភូមិដែលមានផ្ទះនៅជិតសាលារៀនវិទ្យាល័យ នៅទីរួមស្រុកនៅទីរួមខេត្ត ឬក៏ត្រូវបន្តការសិក្សាថ្នាក់ឧត្តមសិក្សាក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។
ងាកមកមើលជីវភាពរបស់ក្មេងវត្តវិញ។ ចាប់តាំងពីដើមឆ្នាំ១៩៩០ ទោះបីជាវត្តអារាម នៅភ្នំពេញជាកន្លែងស្នាក់អាស្រ័យសម្រាប់សិស្សនិស្សិតមកពីតាមបណ្តាខេត្តនានាក៏ដោយ ក៏កាលណោះមិនមែនសុទ្ធតែអ្នកចូលទៅថ្វាយបង្គំព្រះចៅអធិការ និងសំពះសុំគណៈកម្មការអាច្ចារ្យវត្ត ហើយបានស្នាក់នៅ ដើម្បីបន្តការសិក្សារៀនសូត្រឡើយ។ វត្តខ្លះក៏តឹងរឹង ទាល់តែមានខ្សែមានស្រឡាយជាព្រះសង្ឃ ឬក៏ជាអ្នកស្គាល់គ្នានៅវត្តនោះទើបអាចសុំព្រះសង្ឃស្នាក់នៅតាមកុដ្ឋិបាន។
កាលពីមុនឆ្នាំ២០០០ នៅវត្តមួយចំនួននៅភ្នំពេញ ក៏កើតមានករណីអ្នកស្នាក់នៅវត្ត ត្រូវចំណាយលុយបង់ថ្លៃតូប ថ្លៃកុដ្ឋិ ដើម្បីស្នាក់នៅដែរ។ ចាប់តាំងពីពេលនោះ ហើយបន្តដល់សព្វថ្ងៃ ក៏នៅតែមានជនឆ្លៀតឱកាសនេះនៅតាមវត្តខ្លះដែលគណៈកម្មការវត្ត និងព្រះសង្ឃ គ្រប់គ្រងមិនដិតដល់។
ជីវិតក្មេងវត្តពីសម័យមុន និងសម័យក្រោយៗមក ចាប់ពីឆ្នាំ២០០០ ហាក់ដូចជា ខុសគ្នា ហើយលក្ខខណនៃការរស់នៅវត្ត ក៏មិនដូចគ្នាដែរ។ ពីដើមក្មេងវត្តហាក់ពឹងអាស្រ័យទាំងស្រុងនឹងព្រះសង្ឃ និងបាយវត្ត។ ក្មេងវត្តសម័យមុនក៏ជួយការងារវត្តដូចជា បោសសម្អាតទីធ្លារក្នុងវត្ត និងបម្រើព្រះសង្ឃទឹកក្តៅ ទឹកត្រជាក់ជាដើម។
ប៉ុន្តែមកដល់សម័យក្រោយឆ្នាំ២០០០ និងបន្តដូចសព្វថ្ងៃមានអ្នកស្នាក់នៅវត្តខ្លះរៀនចប់ហើយ និងជិះសុទ្ធតែម៉ូតូឡានថែមទៀតក៏នៅបន្តស្នាក់នៅវត្ត។ទុកវត្តដូចផ្ទះសំណាក់ ឬផ្ទះជួលរបស់ខ្លួន។ក្នុងបន្ទប់ដេកដាក់សុទ្ធតែម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ដាំបាយ ធ្វើម្ហូបដោយខ្លួនឯង ហើយក៏មានអ្នកខ្លះរស់នៅវត្តរបៀបដូចជា រស់នៅផ្ទះខ្លួនឯងដោយមិនខ្លាចកោតក្រែងព្រះសង្ឃទាល់តែសោះ។មិនត្រឹមតែក្មេងវត្តទេនៅសម័យនេះ ក៏មានព្រះសង្ឃខ្លះហាក់ដូចជា ប្រែក្លាយជីវិតជាបុព្វជិតទៅជាជីវិតហ៊ឺហាមានឡានទំនើប ប្រើទូរស័ព្ទសម្ភារៈទំនើបផងហើយសឹងសុទ្ធតែក្នុងបន្ទប់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ និងត្រូវបង់ថ្លៃទឹក បង់ថ្លៃភ្លើង ដូចជីវិតគ្រហស្ថ នៅតាមផ្ទះជួលដែរ។
ភាគច្រើនអ្នកក្រីក្រ មិនអាចទៅសុំវត្តស្នាក់នៅរៀនសូត្រដូចសម័យមុនៗទៀតឡើយ។ អ្នកឡើងមកពីខេត្តភាគច្រើនពេលនេះបានជួលបន្ទប់ ឬក៏ជួលផ្ទះស្នាក់នៅ ដើម្បីបន្តការរៀនសូត្រ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ ដូច្នេះតាមវត្តអារាមនានា ពិសេសវត្តនៅរាជធានីភ្នំពេញ គួរតែកុំប្រកាន់បក្សពួក ហើយមានចិត្តសន្តោសដល់កូនកសិករ អ្នកក្រីក្រជាប្រុសៗមកពីតាមបណ្តាខេត្ត ដើម្បីពួកគេអាចសុំព្រះសង្ឃ ដើម្បីស្នាក់អាស្រ័យទម្រាំរៀនចប់រកការងារធ្វើ។ចំពោះអ្នកស្នាក់នៅវត្ត ដែលរៀនចប់ និងមានការងារធ្វើអាចរកចំណូលចិញ្ចឹមខ្លួនបានហើយ ពិសេសអ្នកមានម៉ូតូ មានឡានជិះក៏ត្រូវតែចេញពីវត្តទៅរកផ្ទះជួល ឬបន្ទប់ជួល។
តួនាទីរបស់វត្តក្នុងការជួយដល់កូនអ្នកក្រីក្រមកពីតាមបណ្តាខេត្ត ដើម្បីក្រេបជញ្ជក់ចំណេះវិទ្យាមិនត្រូវបណ្តោយបាត់បង់ឡើង។ ពីព្រោះ កូនអ្នកក្រខ្លះគ្មានបងប្អូននៅភ្នំពេញ ហើយគ្មានលុយជួលផ្ទះរស់នៅនឹងមិនអាចរកកន្លែងស្នាក់ ដើម្បីរៀនសូត្រឡើយ។
ដូច្នេះ វត្តអារាម គឺជាកន្លែងទីពឹងតែមួយគត់ដែលពួកគេអាចជាទីពឹងដើម្បីសុំកន្លែងស្នាក់ ដើម្បីបន្តរៀនសូត្រកសាងអនាគត។ការផ្តល់កន្លែងស្នាក់នៅដល់សិស្សក្រីក្រមកពីតាមបណ្តាខេត្តក៏ធ្វើអោយពុទ្ធសាសនិកកាន់តែគោរព និងដឹងគុណដល់ព្រះសង្ឃ និងវត្តអារាមនានា។
ដូច្នេះវត្តអារាមទាំងអស់ពិសេសវត្តអារាមនៅភ្នំពេញមិនត្រូវធ្វើអោយបាត់អត្តសញ្ញាណវត្តអារាមជាកន្លែងជួយដល់សិស្សនិស្សិតក្រីក្រ ដើម្បីរៀនសូត្របានចំណេះដឹងសម្រាប់អនាគតខ្លួនឯងផង គ្រួរសារផង និង សង្គមជាតិផង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ