រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ក្រោយពីមើលឃើញសក្តានុពលក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ក្រុមហ៊ុនចិនមួយបានសម្រេចបោះទុនក្នុងទឹកប្រាក់ចំនួន១០០លានដុល្លារអាមេរិក ដើម្បីវិនិយោគលើវិស័យវារីវប្បកម្មទឹកសាប និងសមុទ្រនៅកម្ពុជា ។
ក្នុងពិធីចុះហត្ថលេខាលើអនុស្សរណៈនៃការយោគយល់គ្នារវាងក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ជាមួយក្រុមហ៊ុនជីន យូតាំង (ខេមបូឌា) ហ្វីសឺរី នៃសាធារណរដ្ឋប្រជាមានិតចិន ស្តីពីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការលើការអភិវឌ្ឍឧស្សាហូបនីយកម្មជលផល កាលពីរសៀលថ្ងៃទី៣១ មករា កន្លងមក នៅទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក Gan Weiming ទេសាភិបាលប្រតិបត្តិរបស់ក្រុមហ៊ុននេសាទសមុទ្រចិន (China Ocean Fishing Holding Limited) បានឲ្យដឹងថា ទឹកប្រាក់ចំនួន១០០លានដុល្លារអាមេរិកត្រូវបានត្រៀមរួចរាល់សម្រាប់ការវិនិយោគលើវិស័យចិញ្ចឹមត្រីក្នុងទឹកសាប និងសមុទ្រ នៅប្រទេសកម្ពុជា ។
លោកមានប្រសាសន៍ថា ៖ « ការវិនិយោគនឹងបែងចែកជា៣ដំណាក់កាល ដោយដំណាក់ទី១ វិនិយោគក្នុងទឹកប្រាក់១០លានដុល្លារ ដំណាក់ទី២ ចំនួន៣០លានដុល្លារ និងដំណាក់ទី៣ ចំនួន៦០លានដុល្លារ ។ ក្រុមហ៊ុនរបស់លោកបានសហការជាមួយក្រុមហ៊ុន Khmer Holding Group ដឹកនាំដោយលោកឧកញ៉ា ឆាវ អុិនទ័រ ដើម្បីវិនិយោគលើវិស័យវារីវប្បកម្មទឹកសាប និងសមុទ្រឲ្យទទួលបានជោគជ័យ » ។
លោកបញ្ជាក់ថា ៖ « គម្រោងវិនិយោគលើវិស័យចិញ្ចឹមត្រីក្នុងទឹកសាប និងទឹកសមុទ្រនេះ គឺក្នុងគោលបំណងផ្គត់ផ្គង់តម្រូវការក្នុងស្រុក និងនាំចេញ ។ មូលហេតុដែលក្រុមហ៊ុនបោះទុនលើវិស័យនេះ ដោយសារប្រទេសកម្ពុជាមានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រាន់ និងងាយស្រួល ដែលផ្តល់ឱកាសឲ្យក្រុមហ៊ុនរៀបចំបច្ចេកទេសចិញ្ចឹម និងប្រមូលផលនេសាទ កសាងឃ្លាំង បង្កើតរោងចក្រកែច្នៃ ផលនេសាទសម្រាប់បម្រើឲ្យការផ្គត់ផ្គង់ក្នុងស្រុក និងការនាំចេញទៅកាន់ទីផ្សារអឺរ៉ុប និងសហរដ្ឋអាមេរិក » ។
លោក Gan បន្ថែមថា ក្រុមហ៊ុនរបស់លោកនឹងសហការជាមួយប្រជាពលរដ្ឋកម្ពុជា សម្រាប់ការវិនិយោគនេះ ក្នុងនោះខាងភាគីក្រុមហ៊ុន គឺជាអ្នកផ្តល់ពូជ ចំណី និងបច្ចេកទេស ដល់ពួកគាត់ ហើយផលដែលបានមក ពួកគាត់អាចលក់ឲ្យក្រុមហ៊ុនវិញក្នុងតម្លៃទីផ្សារ ។
ជាមួយគ្នានេះដែរ លោកឲ្យដឹងថា ជំហានដំបូង ក្រុមហ៊ុននឹងបង្កើតតំបន់សាកល្បងចិញ្ចឹមត្រីឌីឡាបយ៉ា ក្នុងផ្ទៃស្រះទំហំ២០០ហិកតាក្នុងគម្រោងវិនិយោគលើផ្ទៃស្រះជាង២.០០០ហិកតា ។
លោក យឹម ឆៃលី ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងជាប្រធានក្រុមប្រឹក្សាស្តារ និងអភិវឌ្ឍន៍កសិកម្មកម្ពុជា បានជំរុញឲ្យក្រុមហ៊ុនអនុវត្តឲ្យត្រឹមត្រូវតាមកិច្ចសន្យា និងចាប់ផ្តើមធ្វើចាប់ពីចុះហត្ថលេខា អនុវត្តឲ្យមានគុណភាពខ្ពស់ និងមានតម្លៃទាបជាងប្រទេសជិតខាង ។ លោកបញ្ជាក់ថា ៖ « កម្ពុជាមានទឹក មានដី និងអ្វីគ្រប់យ៉ាងសម្បូរបែបហើយ។ សូមកុំឲ្យត្រីចូលពីបរទេសមកទៀត » ។
លោកទេសរដ្ឋមន្ត្រី វេង សាខុន រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ បានបង្ហាញក្តីបារម្ភថា កម្ពុជាមានការបារម្ភក្នុងការចិញ្ចឹមត្រី ដោយសារតែមធ្យោបាយផលិតចំណីត្រីនៅចំណាយដើមទុនយ៉ាងច្រើនផងដែរ ។ លោកថា ៖ « សេចក្ដីត្រូវការរបស់ប្រជាជនកម្ពុជាចេះតែកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ហើយក្នុងមួយឆ្នាំ យើងនាំត្រីចូលច្រើន ទោះបីធនធានធម្មជាតិយើងមានក៏ដោយ ។ នេះជាអ្វីដែលខ្ញុំមានការបារម្ភ យើងនឹងធ្វើឲ្យអស់ពីលទ្ធភាពដែលអាចធ្វើទៅបាន » ។
លោកបន្ដថា ក្រសួងក៏បានសហការជាមួយ ដៃគូនៅកម្ពុជា និងបណ្ដាប្រទេសមួយចំនួនផងដែរ ក៏ប៉ុន្ដែក្រសួងខិតខំយ៉ាងណា ក៏មិនអាចមានសន្ទុះដែរ ដោយសារតែមធ្យោបាយផលិតចំណីត្រីនៅត្រូវចំណាយដើមទុនច្រើន ។ កម្ពុជាប្រកួតប្រជែងចិញ្ចឹមត្រីនៅបណ្ដាប្រទេសជិតខាងចាញ់គេ ។
លោកបន្ថែមថា ក្រសួងកសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ បានសហការជាមួយក្រុមហ៊ុននេសាទសមុទ្រចិន ធ្វើយ៉ាងណា ផលិតចំណីត្រីនៅកម្ពុជាឲ្យអស់លទ្ធភាព ហើយអ្វីដែលកម្ពុជាមាន ត្រូវតែទិញវត្ថុធាតុដើមមកផលិតជាចំណីត្រូវឲ្យល្អប្រសើរ និងឆាប់ធំ ។ គោលបំណងរបស់ភាគីចិន គឺផ្គត់ផ្គង់ក្នុងស្រុក និងនាំចេញទៅលក់នៅបណ្ដាប្រទេសជិតខាងមួយចំនួនទៀត ។
ជាមួយគ្នានេះ លោកទេសរដ្ឋមន្ដ្រីលើកឡើងថា ប្រទេសកម្ពុជាកន្លងទៅបានរៀបចំទុកដាក់ត្រីដើម្បីយកទៅលក់នៅបណ្ដាប្រទេសក្នុងពិភពលោក ភាពច្រើនប្រើប្រាស់អំបិលច្រើន ដែលប្រទេសក្នុងពិភពលោកមិនត្រូវការទេ ដោយសារមានអំបិលច្រើន ។ លោកថា ៖ « ឥឡូវនេះ ក្រសួងវះយកសាច់ត្រីដាក់ក្លាសសេ ហើយយកទៅលក់នៅបណ្ដាប្រទេសក្នុងពិភពលោក ។ នេះជាយុទ្ធសាស្ដ្រ ក្នុងការនាំចេញថ្មីរបស់ក្រសួង និងចំណេញសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជាផងដែរ » ។
លោកបញ្ជាក់ថា ៖ « កម្ពុជាបាននាំចេញត្រីប្រមាណ១៤ពាន់តោនក្នុងមួយឆ្នាំទៅបណ្ដាប្រទេសមួយចំនួន ។ នេះជាផលិតផលមួយដែលប្រជាពលរដ្ឋផលិតជាលក្ខណៈគ្រួសារ ។ គោលបំណងរបស់ក្រសួងកសិកម្ម គឺផលិតត្រីនាំចេញទៅប្រទេសក្រៅ » ។
គួរបញ្ជាក់ថា ស្មារតីនៃអនុស្សរណៈយោគយល់គ្នានេះ ភាគីនៃកិច្ចសន្យាត្រូវធ្វើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ និងគាំទ្រដូចខាងក្រោម ៖
១-អភិវឌ្ឍន៍វារីវប្បកម្ម រួមទាំងការបង្កើនផលស្តុកធនធានជលផលធម្មជាតិ ដើម្បីចូលរួមអភិវឌ្ឍន៍ និងគ្រប់គ្រងវិស័យជលផលឲ្យមាននិរន្តរភាព ។
២-អភិវឌ្ឍន៍ និងស្រាវជ្រាវបច្ចេកវិទ្យាវារីវប្បកម្ម ។
៣-ស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍន៍ខ្សែសង្វាក់ផលិតកម្មជលផល និងវារីវប្បកម្ម ។
៤-អនាម័យ និងភូតគាមអនាម័យផលិតផលជលផល (SPS) ។
៥-ការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម ។
៦-ការវិនិយោគលើការបង្កាត់ភ្ញាស់ ការចិញ្ចឹមយកសាច់ ការផលិតចំណីត្រី ការកែច្នៃផលិតផលជលផល និងធុរកិច្ចជលផល ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ