CMAC និងអង្គការមកពីបែលហ្ស៊ិក ចុះកិច្ចព្រមព្រៀងសម្អាតមីន នៅខេត្តព្រះវិហារ ដោយប្រើសត្វកណ្តុរ និងសុនខ
- ភ្នំពេញ
រាជធានីភ្នំពេញ៖ អង្គការ APOPO របស់ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក និងមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា ហៅកាត់ថា CMAC នៅថ្ងៃទី២៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២នេះ…
រាជធានីភ្នំពេញ៖ អង្គការ APOPO របស់ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក និងមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា ហៅកាត់ថា CMAC នៅថ្ងៃទី២៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២នេះ…
រាជធានីភ្នំពេញ៖ អង្គការ APOPO របស់ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក និងមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា ហៅកាត់ថា CMAC នៅថ្ងៃទី២៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២នេះ បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ គាំទ្រការបោសសម្អាតគ្រាប់មីន និងសំណល់យុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះពីសង្គ្រាមនៅកម្ពុជា ដោយប្រើក្រុមកណ្តុរហិតមីន និងក្រុមសុនខស្រាវជ្រាវបច្ចេកទេស នៅខេត្តព្រះវិហារ។
លោក ហេង រតនា ប្រតិភូរាជរដ្ឋាភិបាល ទទួលបន្ទុកជាអគ្គនាយកមជ្ឈមណ្ឌលសកម្មភាពកំចាត់មីនកម្ពុជា ដែលហៅកាត់ CMAC និងលោក Michael Heiman ប្រធានអង្គការ APOPO ប្រចាំប្រទេសកម្ពុជា បានអញ្ជើញចូលរួមក្នុងពិធីចុះហត្ថលេខាលើកិច្ចព្រមព្រៀងខាងលើនេះ។
លោក ហេង រតនា បានលើកឡើងថា ពិធីចុះហត្ថលេខាបោសសម្អាតមីន នៅខេត្តព្រះវិហារនេះ គាំទ្រថវិកាដោយប្រទេសបែលហ្ស៊ិក ដែលមានទំហំទឹកប្រាក់ជាង ២៨ម៉ឺនដុល្លារអាមេរិក ក្នុងរយៈពេល ១៨ខែ ដោយគិតចាប់ពីថ្ងៃទី១ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២ ដល់ថ្ងៃទី៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២៣។
លោកបញ្ជាក់ថា គម្រោងនៃកិច្ចសហប្រតីបត្តិការនេះ គឺមានគោលដៅនៅខេត្តព្រះវិហារ ដោយយើងនឹងរំដោះស្រុកចំនួន៤ ក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ជាស្រុកគ្មានគ្រាប់មីន។
លោកថា ខាង CMAC នឹងចូលរួមគ្រឿងចក្រ សុនខហិតមីន ហើយនិងកណ្តុរហិតមីន ក៏ដូចជា ក្រុមអ្នកបច្ចេកទេស ខណៈខាង APOPO ទទួលបន្ទុកយកកណ្តុរ ពីខាងក្រៅមក រួមទាំងកម្លាំងប្រតិបត្តិការ។
លោកហេង រតនា បានឲ្យដឹងដែរថា ចំពោះគម្រោង ដែលអង្គការAPOPO ជួយដល់ CMAC រួមមាន ៣គម្រោងសំខាន់ៗ គឺទី១/គម្រោងដែលបានចុះហត្ថលេខាជាមួយគ្នា ហើយយើង ក៏កំពុងធ្វើការយ៉ាងសកម្មជាមួយគ្នា ក្នុងផែនការរំដោះផ្ទៃដីប្រមាណ ៤០លានម៉ែត្រការ៉េ ប្រហាក់ប្រហែល ៤០០ហិកតា។ ចំណែកគម្រោងទី២/ គឺគម្រោង ដែលចុះហត្ថលេខានៅថ្ងៃនេះ ដោយអនុវត្តន៍លើផ្ទៃដី ៦០០ហិកតា ក្នុងរយៈពេល១៨ខែ។ គម្រោងទី៣/ គឺជាគម្រោងលើការស្រាវជ្រាវ និងអភិវឌ្ឍសុនខបច្ចេកទេស និងកណ្តុរបច្ចេកទេស។
លោក ហេង រតនា ក៏បានលើកឡើងពីគុណសម្បត្តិរបស់សត្វកណ្តុរ និងសុនខ ក្នុងសកម្មភាពបោសសម្អាតគ្រាប់មីនផងដែរ ដោយលោកបញ្ជាក់ថា ឧបករណ៍រាវមីន គឺយើងរាវរកតែធាតុដែក ខណៈដែលសុនខ និងកណ្តុរ គឹជាឧបករណ៍ហិតរកជាតិផ្ទុះ។
លោកលើកយកករណីជាក់ស្តែងថា ដូចជា តំបន់ភូមិឋានចាស់ វាមានបន្សល់ជាតិដែកច្រើន ដែលនាំឲ្យរំខានដល់អ្នកប្រើឧបករណ៍រាវមីន។ ដូច្នេះមានតែសុនខ និងកណ្តុរទេ ដែលជួយគាំទ្រដល់ល្បឿននៃការបោសសំអាតមីន តាមរយៈការមិនហិតរកជាតិដែកទេ គឺរកជាតិផ្ទុះ។ ទន្ទឹមនោះ សុនខ និងកណ្តុរ ដែលយើងយកមកប្រើនេះ គឺជាសុនខស្រាវជ្រាវខ្សែវែង ឬក៏គ្មានខ្សែ ខណៈដែលវាអាចរត់ចូលទៅក្នុងចំការមីន ហើយដោយសារវាមានទម្ងន់ស្រាលជាងមនុស្សយើង ដូច្នេះមីនមិនផ្ទុះនោះទេ។ ម៉្យាងទៀតគាត់ ក៏អាចប្រើច្រមុះរបស់គាត់ ហិតរកគ្រាប់មីន ដែលនៅពីមុខគាត់ប្រមាណមួយម៉ែត្រ ទៅពីរម៉ែត្រ។ ដូច្នេះបើមានក្លិន គាត់នឹងអង្គុយចុះ ផ្តល់សញ្ញាឲ្យយើងចូលទៅយកគ្រាប់មីន ដោយងាយស្រួល។ ការបង្កភាពងាយស្រួលមួយទៀតរបស់សុនខ និងកណ្តុរ គឺតំបន់ខ្លះ មានព្រៃបង្កការលំបាកដល់ប្រតិបត្តិការរបស់យើង។ អញ្ចឹងយើង នឹងប្រើប្រាស់សុនខ ដើម្បីជួយយើង។
លោកបន្ថែមថា តាមគម្រោងខាងលើនេះ យើងនឹងបន្តធ្វើ រហូតដល់ឆ្នាំ២០២៦ ក្នុងការបោសសំអាតមីននៅកម្ពុជា។ ដូច្នេះគម្រោងនេះ វាលើស បើប្រៀបធៀបគម្រោងបោសសំអាតមីននៅកម្ពុជារបស់រាជរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ដែលនឹងត្រូវរំដោះប្រទេសឲ្យអស់គ្រាប់មីនប្រឆាំងមនុស្ស នៅឆ្នាំ២០២៥។ ប៉ុន្តែលោកថា ក្រោយរំដោះគ្រាប់មីនប្រឆាំងមនុស្ស យើងក៏នៅមានបញ្ហាប្រឈមនឹងគ្រាប់បែកចង្កោម គ្រាប់យុទ្ធភ័ណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះ និងគ្រាប់ដទៃទៀត។ ដូច្នេះយើង នឹងអាចនិយាយថា វាមិនបញ្ចប់ត្រឹមឆ្នាំ២០២៥ នោះទេ។
របាយការណ៍ពីអាជ្ញាធរមីនកម្ពុជា បានបង្ហាញថា ក្នុងរយៈពេល ២៩ឆ្នាំកន្លងទៅនេះ ពោលគិតចាប់ពីឆ្នាំ១៩៩២ ដល់ឆ្នាំ២០២១ ផ្ទៃដីទំហំជាង ២ពាន់គីឡូម៉ែត្រការ៉េ ត្រូវបានបោសសម្អាតគ្រាប់មីន និងសំណល់យុទ្ធភណ្ឌមិនទាន់ផ្ទុះពីសង្គ្រាម ដោយក្រុមប្រតិបត្តិករ។ បច្ចុប្បន្នផ្ទៃដីទាំងអស់នេះ មានប្រជាពលរដ្ឋជាង៧លាននាក់ កំពុងប្រើប្រាស់សង់ជាលំនៅដ្ឋាន សាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ និងដាំដំណាំ ជាដើម៕ សុខ សារ៉ាយ
ចែករំលែកព័តមាននេះ