គ្រប់ៗរូបដូចគ្នា ព្រោះតែប្រាថ្នាចង់បានសេចក្ដីសុខតែម្យ៉ាងប៉ុណ្ណោះ តែប្លែកគ្នានឹងជនខ្លះអប្បប្រាជ្ញា ជនខ្លះមានប្រាជ្ញាប្រាថ្នាស្វែងរកសេចក្តីសុខដោយឧបាយផ្សេងៗគ្នាគឺ៖
ជនដែលអប្បប្រាជ្ញាមិនបានពិចារណាឱ្យឃើញច្បាស់នូវហេតុនឹងផល គឺមិនដឹងថា ហេតុយ៉ាងនេះ នឹងចម្រើនឡើងបានជាផលយ៉ាងណា នឹងមិនដឹងថាផលនេះកើតមកអំពីហេតុដូចម្ដេចសោះឡើយ ម្ល៉ោះហើយបើមានភ័យកើតឡើង ក៏ប្រវារកវត្ថុជាទីពឹងតាមតែប្រទះ គាប់ចិត្តត្រង់ណាក៏ធ្វើត្រង់នោះ មិនពិនិត្យត្រង់ខុសត្រូវប៉ុន្មានតាមសភាពនៃខ្លួនជាជនអប្បប្រាជ្ញា បើមិនពិនិត្យរកខុសត្រូវសោះហើយប្រឹងតែធ្វើទៅៗ ជួនពានលើខុស ជួនពានលើត្រូវ បើខុសត្រូវមិនដឹងដូច្នេះហើយ កាលណាឡើយនឹងសម្រេចប្រយោជន៍បាន ។
ឯជនខ្លះមានប្រាជ្ញាពិចារណាឃើញច្បាស់នូវហេតុ និងផល គឺដឹងច្បាស់ថា ហេតុដូច្នេះ នឹងកើតឡើងបានជាផលដូច្នេះ ផលនេះកើតមកអំពីហេតុនេះ កាលស្វែងរកវត្ថុជាទីពឹងក៏រកវត្ថុដ៏គួរល្មមបណ្ដាលឱ្យកើតឡើងជាផលគឺសេចក្ដីសុខបាន គឺដល់នូវព្រះព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃជាទីពឹងហើយ មិនវិបរិតប្រែប្រួលយកវត្ថុអ្វីជាទីពឹងទៀត ព្រោះប្រាជ្ញាដឹងច្បាស់ថាមានតែវត្ថុ៣នេះហើយជាទីពឹងដ៏ប្រសើរ ។
សមដូចពុទ្ធភាសិតពាក្យដែលព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ត្រាស់ទុកមកថា មនុស្សទាំងឡាយមានប្រមាណច្រើនដែលមានភ័យគំរាមហើយ ហើយមានប្រាថ្នាដើម្បីរួចចាកភ័យនោះ (ឬមានប្រាថ្នាចង់បានវត្ថុអ្វីមានកូនជាដើម ) តែងដល់នូវភ្នំ ព្រៃធំ សួនច្បារ និងរុក្ខចេតិយ គឺឈើដែលអ្នកស្រុកធ្លាប់បូជាជាទីពឹង ធម្មជាតិមានភ្នំជាដើមនេះមិនមែនជាទីពឹងដ៏ឧត្តមទេ បុគ្គលអាស្រ័យនូវធម្មជាតិមានភ្នំជាដើមនេះជាទីពឹងហើយមិនបានរួចចាកសកលវដ្ដទុក្ខ គឺសេចក្ដីទុក្ខក្នុងវដ្ដសង្សារទាំងពួងឡើយ ។
លុះតែបុគ្គលឯណាដល់នូវព្រះពុទ្ធផង ព្រះធម៌ផង ព្រះសង្ឃផងជាទីពឹង ហើយឃើញច្បាស់នូវអរិយសច្ចទាំងឡាយ៤ដោយប្រាជ្ញាដ៏មាំ យកធម្មជាតមានព្រះពុទ្ធជាដើមនេះជាទីពឹងប្រាកដហើយទើបរួចចាកសកលវដ្តទុក្ខ គឺសេចក្ដីទុក្ខក្នុងវដ្ដសង្សារទាំងពួងបាន ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ