គេសង្កេតឃើញនៅក្នុងឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅ មានភូមិចំនួន៦ ដែលជាតំបន់ទំនាបជាប់នឹងមាត់អូរ ហើយឱ្យតែដល់រដូវវស្សាម្តងៗ ភាគច្រើនតែងតែមានជំនន់ទឹកភ្លៀងជន់លិចជារៀងរាល់ឆ្នាំ ខណៈឆ្នាំខ្លះក៏មានទឹកជន់លិច
ខេត្តប៉ៃលិន ៖ គេសង្កេតឃើញនៅក្នុងឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅ មានភូមិចំនួន៦ ដែលជាតំបន់ទំនាបជាប់នឹងមាត់អូរ ហើយឱ្យតែដល់រដូវវស្សាម្តងៗ ភាគច្រើនតែងតែមានជំនន់ទឹកភ្លៀងជន់លិចជារៀងរាល់ឆ្នាំ ខណៈឆ្នាំខ្លះក៏មានទឹកជន់លិចតិច និងឆ្នាំខ្លះទៀតក៏ជន់លិចខ្លាំង ជាហេតុធ្វើឲ្យខូតខាតដំណាំដាំដុះ និងទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋផងដែរ។
តែទោះបីជាយ៉ាងណា ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នោះ បានខិតខំប្រឹងប្រែងដាំដុះដំណាំផ្សេងៗ ស្ទើរគ្រប់មុខនាពេលរដូវប្រាំង ដែលធ្វើឲ្យជីវភាពរបស់ពួកគាត់កាន់តែមានភាពធូរធាពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។ រហូតមកដល់ថ្ងៃទី០៦ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០២២នេះ ពួកគាត់មានការត្អូញត្អែរ នៅពេលឃើញតម្លៃទីផ្សារកសិផលម្ទេសមានការធ្លាក់ចុះ។
បើតាមប្រភពព័ត៌មានពីលោក យ៉េន ធុល មេភូមិអូរដូនតាក្រោម ស្ថិតក្នុងឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅ បានរៀបរាប់ឲ្យដឹងថា ៖ ឃុំស្ទឹងត្រង់នេះ នៅពេលរដូវវស្សាម្តងៗ មានភូមិចំនួន៦ ដែលទទួលរងការជន់លិច តែភូមិខ្លះលិចរយៈខ្លី ហើយភូមិខ្លះទៀតលិចរយៈពេលយូរ អាស្រ័យទៅតាមជំនន់ទឹកភ្លៀង ។ ហើយប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នេះ ក្រៅពីដាំដំណាំយុទ្ធសាស្ត្រដូចជា ស្វាយកែវល្មៀត, មៀនប៉ៃលិន ហៅតាង៉ែន, ដំណាំលម៉ើ, មៀនក្រអូប, ពោតក្រហម និងដំឡូងមី ប្រជាពលរដ្ឋក៏ចូលចិត្តដាំដំណាំរួមផ្សំដូចជា បន្លែស្ពៃ, ម្ទេស, ត្រសក់, ត្រប់, សណ្តែកដី និងសណ្តែកគួរជាដើម ដើម្បីប្រមូលផលលក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ។
លោកមេភូមិបានបញ្ជាក់ថា ៖ កន្លងមក ជារៀងរាល់ឆ្នាំនៅដើមខែតុលា ជារដូវវស្សា ភូមិទាំង៦ខាងលើ តែងតែមានទឹកជំនន់ជាប្រចាំ ហើយ២ទៅ៣ឆ្នាំម្តង ទើបជន់លិចធំ។ តែប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់នោះ មានការប្រុសប្រយ័ត្នមុនជានិច្ច ដោយពេលខ្លះទឹកធំពេក ក៏ជួបនឹងផលលំបាកខ្លាំងផងដែរ។ ចំណែកនៅរដូវប្រាំងវិញ បើគេធ្វើដំណើរនៅតាមមាត់អូរនេះ មានកន្លែងខ្លះរីងខះទឹក កន្លែងខ្លះទៀតទឹកប្រើប្រាស់ស្រោចស្រពដំណាំមានជាហូរហែ។ តែដោយមានការយកចិត្តទុកដាក់ពីសំណាក់លោកជំទាវ បាន ស្រីមុំ អភិបាលខេត្តប៉ៃលិន បានចាត់ឲ្យមន្ទីរធន់ធានទឹក និងឧតុនិយមខេត្ត យកគ្រឿងចក្រទៅកាយធ្វើជាទំបន់ទឹកបង្ហូរចាប់តាំងពីដើមភូមិរហូតដល់ចុងភូមិ ឥឡូវសំបូរទឹកប្រើប្រាស់ខួបប្រាំងខួបវស្សាតែម្តង ។
ចំណែកអ្នកស្រី សិត គឹមហៀប ជាកសិករម្នាក់រស់នៅភូមិបាយសី ឃុំស្ទឹងត្រង់ ស្រុកសាលាក្រៅខេត្តប៉ៃលិន ដែលគាត់យកមាត់អូរអាស្រ័យផលនេះ បានរៀបរាប់ឱ្យដឹងថា ៖ អ្នកស្រីបានដាំបន្លែបង្ការផ្សេងៗនៅក្នុងចម្ការស្វាយកែវរមៀត ដោយដាំច្រើនជាងគេ គឺម្ទេសដៃនាង ព្រោះបើគិតជាភាគរយក្នុងមួយថ្ងៃៗ អ្នកស្រីអាចប្រមូលបានជិត១០ម៉ឺនរៀល។
គាត់បន្តទៀតថា បច្ចុប្បន្នកសិផលម្ទេសដែលលក់បានខ្ពស់ជាងគេ គឺម្ទេសអាចម៍សត្វ ដែលឈ្មួញទិញក្នុងតម្លៃខ្ពស់ជាងម្ទេសដៃនាង ហើយកសិផលមួយនេះ ក៏ធ្លាក់ចុះបន្តិចផងដែរ។ គាត់បញ្ជាក់ថា ម្ទេសដៃនាង មួយគីឡូក្រាម ឈ្មួញទិញក្នុងតម្លៃ១៥០០រៀល ក្នុងរយៈពេល១០ថ្ងៃ ទើបបេះម្តង ដោយបានប្រហែល៣០០គីឡូក្រាម រីឯត្រប់ និងសណ្តែកកួរវិញ គឺបេះលក់រាល់ថ្ងៃ។
អ្នកស្រីបន្តបន្ថែមទៀតថា នៅភូមិរបស់គាត់នេះ ទឹកលិចនារដូវវស្សាមែន តែដល់ទឹកស្រកវិញពលរដ្ឋនាំគ្នាដាំដុះដំណាំផ្សេងៗ បានទិន្នផលខ្ពស់ ព្រោះដីនៅតំបន់នេះ មានជីវជាតិ មិនសូវប្រើជីគីមីប៉ុន្មានទេ គឺប្រើតែថ្នាំកម្ចាត់សត្វល្អិតប៉ុណ្ណោះ ហើយពលរដ្ឋភាគច្រើនកាន់តែមានជីវភាពធូរធាពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ ហើយមិនសូវចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសឡើយ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ