«The Gnardian» កាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងមកផ្សាយថា ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រ និងមហាវិទ្យាល័យនៅប្រទេសជប៉ុន បានរកឃើញផ្លែសន្ទូចបុរាណមានអាយុកាលចំណាស់បំផុតនៅលើពិភពលោក ។ ការរកឃើញនេះគឺជាផ្នែកមួយនៃការជីករុករកផ្នែកបុរាណវិទ្យានៅ៣កន្លែងក្នុងល្អាង «Sakitari» ជាល្អាងមានថ្មកំបោរនៅភាគខាងត្បូងនៃកោះអូគីណាវ៉ា ប្រទេសជប៉ុន ។
លទ្ធផលស្រាវជ្រាវនៅក្នុងឯកសារផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រ «PNAS» បញ្ជាក់ថា ផ្លែសន្ទូចនោះអាចមានអាយុប្រហែល២៣.០០០ឆ្នាំ ច្នៃពីសម្បកគ្រំ គឺជាគំរូបង្ហាញឱ្យឃើញថាមានការអភិវឌ្ឍផ្នែកបច្ចេកវិទ្យា និងឧបករណ៍នេសាទ តាំងពីយូរលង់មកហើយ ។ ក្រុមអ្នកជំនាញសន្និដ្ឋានថា មនុស្សបានភៀសខ្លួនទៅតាំងទីជម្រកនៅលើកោះអូគីណាវ៉ា និងកោះតូច-ធំផ្សេងទៀត នៅជុំវិញប្រហែល៥០.០០០ឆ្នាំមុន ដោយមុននេះមានជំនឿថា ធនធានធម្មជាតិនៅលើកោះមានចំនួនតិចក្នុងការជួយចិញ្ចឹមជីវិតក្នុងរយៈពេលយូរ ប៉ុន្តែការរុករកឃើញនេះប្រទះឃើញភស្តុតាងខ្មោចអន្ទង់ កង្កែប ត្រី បក្សី និងសត្វចិញ្ចឹមកូនដោយទឹកដោះ ជាច្រើនទៀតនៅក្នុងស្រទាប់ថ្ម ។
តឹកតាងទាំងនោះធ្វើឱ្យអ្នកស្រាវជ្រាវសន្និដ្ឋានថាមានការតាំងទីជម្រកជាបន្តបន្ទាប់នៅលើកោះនោះតាំងពីប្រហែល៣៥.០០០ឆ្នាំមុន។ ក្រៅពីផ្លែសន្ទូច និងខ្មោចសត្វនានា ប្រទះឃើញបំណែកមនុស្ស គ្រាប់រកាំធ្វើពីសម្បកគ្រំ និងថ្មសំលៀងកាំបិត ។ ក្រៅពីនោះទៀតប្រទះឃើញសំបកក្តាមដុតបញ្ជាក់ពីចរិតនិស្ស័យនៃការទទួលទានស្របតាមរដូវកាលរបស់មនុស្ស។ តាមការវិភាគលើសំបកក្តាមតាមរយៈទំហំរបស់វាបញ្ជាក់ថាវាត្រូវមនុស្សចាប់នៅរដូវស្លឹកឈើលាស់ ជាអំឡុងពេលដែលក្តាមធំធាត់ និងជំលៀសខ្លួនទៅតាមទឹក ដើម្បីឆ្លងចូលរដូវបង្កាត់ពូជ ជារដូវក្តាមមានរសជាតិឆ្ងាញ់ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ