ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអង់គ្លេសបានអះអាងថា បុគ្គលដែលព្រួយបារម្ភនិងខ្វាយខ្វល់ខ្លាំងអំពីស្ថានភាពជំងឺរបស់ខ្លួននឹងរឹតតែធ្វើឱ្យជំងឺនោះមានសភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ពីព្រោះក្នុងចិត្តរបស់គេពោរពេញទៅដោយការឈឺចាប់
ក្រុមអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រអង់គ្លេសបានអះអាងថា បុគ្គលដែលព្រួយបារម្ភនិងខ្វាយខ្វល់ខ្លាំងអំពីស្ថានភាពជំងឺរបស់ខ្លួននឹងរឹតតែធ្វើឱ្យជំងឺនោះមានសភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរឡើង ពីព្រោះក្នុងចិត្តរបស់គេពោរពេញទៅដោយការឈឺចាប់និងមានតែពាក្យថា «ជំងឺជាប់ជានិច្ច» ។
ការសិក្សាកាលពីពេលថ្មីៗដែលធ្វើឡើងដោយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវសាកលវិទ្យាល័យ University Of Manchester បានរកឃើញថា ការគិតក្នុងផ្លូវវិជ្ជមានតួយ៉ាងដូចជា ការភាវនាធម៌តាមបែបពុទ្ធសាសនាគឺជាមធ្យោបាយដ៏ស័ក្តិសិទ្ធជួយឱ្យអាការៈជំងឺមានសភាពធូរស្រាល។ ដូច្នេះការលើកទឹកចិត្តអ្នកជំងឺឱ្យគិតពីរឿងសប្បាយៗក្រៅពីស្ថានភាពជំងឺគឺប្រសើរជាជាងការប្រើថ្នាំពេទ្យដែលនាំឱ្យចំណាយប្រាក់ច្រើនជាពិសេសផ្តល់ផលអាក្រក់ច្រើនជាងផលល្អ ។
នៅក្នុងការពិសោធលើមនុស្ស១២០នាក់ចែកជា៣ក្រុម ដែលក្នុងនោះ១ក្រុមមានសុខភាពធម្មតា ខណៈ២ក្រុមផ្សេងទៀតកើតជំងឺសន្លាក់និងជំងឺឈឺចាក់ដោតពេញខ្លួន Fibromyalgia បានបង្ហាញថា ជីពចរបញ្ជាការឈឺចាប់ក្នុងតំបន់ខួរក្បាលដែលមានឈ្មោះថា Insula Cortex បានបង្កើនសកម្មភាពរបស់ខ្លួនអំឡុងពេលថតស្គែនខួរក្បាល ហើយសកម្មភាពបែបនេះគឺបង្ហាញពីវិសាលភាពនិងកម្រិតនៃការឈឺចាប់ដែលអ្នកជំងឺមានជាប្រចាំ ។
សាស្ត្រាចារ្យ Anthony Jones មានប្រសាសន៍ថា៖ «ការឈឺចាប់ទាំងអស់គឺស្ថិតនៅក្នុងចិត្ត ។ វាជាទីកន្លែងដែលការឈឺចាប់ត្រូវបញ្ជាឱ្យមានដំណើរការ ។ អ្វីដែលជាព័ត៌មានថ្មីអំពីការសិក្សាលើកនេះគឺថា យើងកំពុងបង្ហាញពីភាពមិនប្រក្រតីនៃវិធីដែលខួរក្បាលដំណើរការការឈឺចាប់ឆ្លងកាត់ផ្លូវអារម្មណ៍ ។ ដូច្នេះ យើងរកឃើញថា វាប្រហែលជាប៉ះពាល់ទៅលើអ្នកជំងឺជាច្រើន ហើយអ្វីដែលយើងចាំបាច់ត្រូវធ្វើក្នុងពេលឥឡូវនេះគឺព្យាយាមផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់បន្ថែមទៀតទៅលើឥទ្ធិពលខួរក្បាលក្នុងការទប់ស្កាត់ការឈឺចាប់ប្រសើរជាជាងការចំណាយប្រាក់ច្រើនទៅលើថ្នាំ បំបាត់ការឈឺចាប់ដែលមិនមានប្រសិទ្ធភាពយូរអង្វែង។ វិធីសាស្ត្រព្យាបាលតាមការផ្តល់ជាប្រឹក្សានិងការធ្វើសមាធិអារម្មណ៍ត្រូវគេរកឃើញថា មានប្រសិទ្ធភាពច្រើនជាងការផ្តល់ថ្នាំបំបាត់ការឈឺចុកចាប់ឱ្យដល់អ្នកជំងឺ ។ ការធ្វើសមាធិតាមបែបពុទ្ធសាសនានឹងជួយបង្កើនការប្រមូលផ្តុំផ្លូវចិត្តទៅលើតែបច្ចុប្បន្នភាព ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ