នៅប្រទេសឥណ្ឌាសព្វថ្ងៃ នាងក្រមុំណាមានប្រាក់ បង្គួរៗ ចូលចិត្ដចំណាយលើការវះកាត់ពន្លូតជើងឱ្យវែង ដោយសុខចិត្ដទ្រាំការឈឺចាប់គ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឱ្យមានរាងស្វែលងាយរកការងារធ្វើក៏ដូចជាងាយរកប្ដីដែរ ។
នៅប្រទេសឥណ្ឌាសព្វថ្ងៃ នាងក្រមុំណាមានប្រាក់ បង្គួរៗ ចូលចិត្ដចំណាយលើការវះកាត់ពន្លូតជើងឱ្យវែង ដោយសុខចិត្ដទ្រាំការឈឺចាប់គ្រប់យ៉ាង ដើម្បីឱ្យមានរាងស្វែលងាយរកការងារធ្វើក៏ដូចជាងាយរកប្ដីដែរ ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Smar Sarin ដែលមានជំនាញខ្ពស់ក្នុងការងារនេះ និយាយរបៀបស្ទាក់ស្ទើរ «ខ្ញុំធ្លាប់សួរខ្លួនឯងដែរ សួរថាវះកាត់ពន្លូតដៃ ឬជើងនេះជាការងារល្អឬអត់? ពេលកំពុងស្ទាក់ស្ទើរក្នុងចិត្ដដូច្នេះ ស្រាប់តែឃើញអតិថិជនរបស់ខ្លួនសម្ដែងក្ដីរីករាយយ៉ាងខ្លាំង បន្ទាប់ពីទទួលការវះកាត់បានសម្រេច ខ្ញុំក៏ឆ្លើយប្រាប់ខ្លួនឯងភ្លាមថាជាការងារល្អ ហើយក៏បន្ដអនុវត្ដរហូតដល់សព្វថ្ងៃ» ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Smar Sarin បញ្ជាក់បន្ថែមថា គាត់តែងប្រាប់អតិថិជនអំពីគ្រោះថ្នាក់នៃការវះកាត់ពន្លូតដៃជើងនេះ ដែលវាអាចកើតមានជាយថាហេតុគ្រប់ពេល ហើយទូន្មានពួកគេឱ្យពិចារណាឡើងវិញ តែគ្មានអ្នកណាព្រមប្ដូរគំនិតទាល់តែសោះ ។ គាត់ថា ជួនកាលម្ដាយឪពុកតែម្ដងជាអ្នកជម្រុញឱ្យកូនស្រីពន្លូតជើងដើម្បីឱ្យមានសម្ពស់សមរម្យ ដូចយ៉ាងករណីនារីម្នាក់ឈ្មោះ Komal អាយុ២៤ឆ្នាំ មានកម្ពស់តែ១,៣៧មែ៉ត្រ ត្រូវឪពុកម្ដាយលក់ដីកេរដូនតា ប្រមូលប្រាក់ឱ្យនាងពន្លូតជើងឱ្យមានកម្ពស់សមរម្យនឹងគេ ។ នាងចំណាយពេលដល់ទៅមួយខែសម្ងំលាក់ខ្លួននៅកន្លែងគាត់ ដើម្បីឱ្យគាត់ជួយនាងឱ្យមានកម្ពស់សមរម្យ ។ លុះកិច្ចការបានសម្រេច នាងដើរទៅអួតមិត្ដភក្ដិដោយនិយាយថា តែប៉ុណ្ណោះលែងចាំបាច់ខ្លាចរកការងារធ្វើលែងបានទៀតហើយ ។ កាលនាងស្ថិតក្នុងកម្ពស់១,៣៧ម៉ែត្រ តែងតែត្រូវគេបង្អាប់ថាជាតិនេះរកការងារធ្វើអត់បានទេ, នាងតឿអើយ !
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Smar Sarin ឱ្យដឹងថា ចំណូលចិត្ដចង់ពន្លូតដៃជើង ជានិន្នាការពេញនិយមទៅហើយនៅឥណ្ឌា, ខ្លួនគាត់ មួយថ្ងៃៗទទួលទូរស័ព្ទយ៉ាងតិច២០នាក់ សុទ្ធតែជាទូរស័ព្ទសុំការប្រឹក្សារឿងវះកាត់ពន្លូតដៃជើង ។
នារីម្នាក់ដែលទទួលការវះកាត់បានសម្រេចកាលពីឆ្នាំ២០១៥ ឱ្យដឹងថា នាងស្ទាបស្ទង់វេជ្ជបណ្ឌិតអស់រាប់សិបនាក់ មុនពេលទៅជួបលោកវេជ្ជបណ្ឌិត Smar Sarin ។
វេជ្ជបណ្ឌិតដែលនាងសួរស្ទាបស្ទង់ មុនៗ អ្នកខ្លះទើបតែចូលប្រឡូកវះកាត់ឱ្យអតិថិជនបានម្នាក់, ខ្លះបានបីនាក់ ។ វេជ្ជបណ្ឌិតខ្លះទៀតមិនទាន់ធ្លាប់អនុវត្ដម្ដងណាសោះ ។ នាងចំណាយពេលជិតមួយឆ្នាំទើបរកឃើញវេជ្ជបណ្ឌិតមានបទពិសោធពេញខ្លួន Smar Sarin នេះឯង ។
ទោះជាយ៉ាងណាក្ដីការវះកាត់កែសម្រស់តាមរបៀបពន្លូតដៃជើងនេះ បង្កឱ្យមានការជជែកវែកញែកក្នុងមជ្ឈដ្ឋានវេជ្ជបណ្ឌិត និងមជ្ឈដ្ឋានដទៃមិនតិចឡើយ ។ កាលពីខែមេសា ឆ្នាំ២០១៦នេះ វេជ្ជបណ្ឌិតមួយរូបទទួលវះកាត់ពន្លូតជើងឱ្យនារីម្នាក់អាយុ២៣ឆ្នាំ, គ្រាន់តែការងារនេះដំណើរការចប់ភ្លាម វេជ្ជបណ្ឌិតរូបនេះត្រូវគណៈកម្មការសីលធម៌រដ្ឋ Andhra Pradesh កោះហៅទៅសួរចម្លើយ ខណៈវេជ្ជបណ្ឌិតជាច្រើនរូបទៀតរបស់រដ្ឋនេះហៅការវះកាត់ពន្លូតដៃជើង ជាការវះកាត់ខុសធម្មតា ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Sudhir Kapoor ប្រធានសមាគមវេជ្ជបណ្ឌិតវះកាត់កែសម្រស់ឥណ្ឌានិយាយថា មិនមែនអ្នកណាក៏ត្រូវវះកាត់ពន្លូតដៃជើងទេ លើកលែងតែជាករណីពិសេសបំផុត ព្រោះការវះកាត់ពន្លូតដៃជើងប្រឈមគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុច្រើនប្រការមែនទែន, ជូនកាលភ្លាំងភ្លាត់តែបន្ដិចក្លាយជាមនុស្សពិការអស់មួយជីវិត ។
ការវះកាត់ពន្លូតដៃជើងដំបូងបង្អស់អនុវត្ដក្នុងឆ្នាំ១៩៥០ ។ អ្នកអនុវត្ដដំបូងនោះគឺវេជ្ជបណ្ឌិតជនជាតិប៉ូឡូញឈ្មោះ Gavriil Ilizarov ជាវេជ្ជបណ្ឌិតដែលធ្លាប់ត្រូវគេហៅថា ធ្វើតែរឿងឡឺកឺ ។ ដំបូងគំនិតរបស់ Ilizarov គ្រាន់តែចង់ជួយអ្នកមានពិការភាពពីកំណើត ឬអ្នកជួបគ្រោះថ្នាក់ ផ្សេងៗបណ្ដាលឱ្យដៃ ឬជើងវែងខ្លីមិនស្មើគ្នា ។ ការវះកាត់ពន្លូតដៃជើងនេះ «ដំបូងហៅថា វិធីវះកាត់ Ilizarov » ។ ថ្វីបើបច្ចុប្បន្នមានវិធីវះកាតទំនើបជាង និងបន្ថយការឈឺចាប់ច្រើនជាងក៏ដោយក៏ «វិធីវះកាត់ Ilizarov» នៅតែជាវិធីវះកាត់ទូលំទូលាយនៅឥណ្ឌា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ