ទើបតែមានអាយុ៥ឆ្នាំ ក្មេងស្រី Nazia ត្រូវបង្ខំឱ្យយកមនុស្សចាស់ម្នាក់ជាប្តី ដោយនាងមិនធ្លាប់ស្គាល់មុខផង ។ តាមពិតនេះជាសំណងក្នុងរឿងក្តីសម្លាប់អ្នកជិតខាងដែលឪពុកមារបស់នាងបង្កឡើង ពេលមានជម្លោះដីធ្លី ។
រាល់កំហឹងធ្លាក់លើក្មេងស្រី
រហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ន ខេត្តក្រុងជាច្រើនរបស់ប៉ាគីស្ថាន ជិតព្រំប្រទល់ប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ត្រង់តំបន់ដែលពពួកជនពនេចររស់នៅរាយប៉ាយ នៅតែប្រកាន់ខ្ជាប់ប្រពៃណី Swara គឺក្មេងស្រីរបស់គ្រួសារដែលមានកំហុសសម្លាប់មនុស្សត្រូវគេប្រគល់ឱ្យសត្រូវរបស់ខ្លួន «ទុកជាសំណង» ក្រោមលេសអាពាហ៍ពិពាហ៍ ។
ឯកសារជាច្រើនបញ្ជាក់ថា ប្រពៃណី Swara កើតមានតាំងពីជិត៤០០ឆ្នាំមុន ពេលមានជម្លោះដណ្តើមដីធ្លីគ្នានៅ Mianwati ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន បណ្តាលឱ្យមានមនុស្សស្លាប់ជិត៨០០នាក់ ។ នៅសម័យនោះ ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យមូលដ្ឋានដែលគេហៅថា Jirga បានចេញសេចក្តីសម្រេចចិត្តថា សងបំណុលជាក្មេងស្រីគឺត្រឹមត្រូវបំផុតសម្រាប់ដោះស្រាយទំនាស់ ព្រោះគ្រួសារទាំងសងខាងនឹងក្លាយជាដន្លងគ្នា ។ តាំងពីនោះមក ប្រពៃណី Swara ត្រូវបានអនុវត្តពីមួយជំនាន់ដល់មួយជំនាន់រហូតមកទល់បច្ចុប្បន្ន ។ ឆ្នាំ២០១៤ អ្នកសារព័ត៌មានកត់ត្រាបានថា មាន៤០០ករណីក្មេងស្រីប៉ាគីស្ថានត្រូវបង្ខំឱ្យយកប្តីតាមប្រពៃណី Swara ។
ដោយហេតុប្រពៃណី Swara ជាអាពាហ៍ពិពាហ៍បង្ខិតបង្ខំរវាងសត្រូវនិងសត្រូវទើបគ្មានការរៀបការចេញមុខដូចអាពាហ៍ពិពាហ៍ឯ ទៀត ។ ក្មេងស្រីត្រូវជិះលា ឬសេះធ្វើដំណើរទៅផ្ទះខាងប្តីដោយខ្លួនឯង ដោយនាងគ្មានសិទ្ធិបដិសេធគ្មានសិទ្ធិបញ្ចេញមតិអ្វីទាំងអស់ ។ បើនាងហ៊ានតវ៉ាសូម្បីមួយម៉ាត់ នោះនឹងត្រូវគេវាយដំ ធ្វើទារុណកម្មគ្រប់បែបយ៉ាងរហូតក្លាយជាជនពិការក៏មាន ។
ទារុណកម្មអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលគ្មានសេចក្តីស្រឡាញ់
វិលត្រឡប់ទៅមើលរឿងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់នាង Nazia វិញ, ក្រោយពេលជ្រុលដៃសម្លាប់មនុស្សខាងគូប្រជែងរួច ឪពុកមានរបស់ Nazia រត់គេចខ្លួនបាត់ស្រមោល ។
ដោយហេតុពេលរត់គេចខ្លួននោះ គេមិនទាន់មានកូនស្រី ហេតុនេះក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យមូលដ្ឋានមានសិទ្ធិកាត់សេចក្តីតាមច្បាប់ប្រពៃណី គឺពួកគេតម្រូវឱ្យយកកូនស្រីរបស់បងប្រុសជនដៃដល់នោះធ្វើជាសំណង ។ ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យមូលដ្ឋានកាត់សេចក្តីរួចភ្លាម រាត្រីចង្រៃក៏មកដល់ធ្វើឱ្យ Nazia ឈឺចាប់អស់មួយជីវិត ។ ពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រស្រាប់តែលេចបុរសម្នាក់មកចាប់នាងដល់ក្នុងផ្ទះ ទោះនាងប្រឹងរើបម្រះយ៉ាងណាក៏រើមិនរួច ព្រោះខ្លួនទើបតែមានអាយុ៥ឆ្នាំនៅតូចណាស់ ។ ចំណែកមនុស្សក្នុងផ្ទះនាងបានត្រឹមតែអង្គុយមើល អត់មានអ្នកណាហ៊ានជួយនាងសោះ ។ គេយកនាងដល់ខាងមុខក្រុមប្រឹក្សាចារ្យមូលដ្ឋាន ហើយបុរសដែលចាប់នាងនោះក៏មកអង្គុយក្បែរនាង និងពិនិត្យមើលនាងតាំងពីក្បាលរហូតចុងជើង ហាក់ដូចចង់សង្កេតឱ្យច្បាស់ តើនាងគ្រប់លក្ខណសម្បត្តិអាចធ្វើប្រពន្ធរបស់ខ្លួនបានឬអត់ ។
ក្រុមប្រឹក្សាព្រឹទ្ធាចារ្យមូលដ្ឋានតម្រូវឱ្យគ្រួសារ Nazia ត្រូវសងទៅគេជាកូនស្រីតូចម្នាក់ ពពែពីរក្បាល និងដីស្រែមួយ រួចហើយកំណត់ថា ដោយហេតុ Nazia នៅក្មេងពេក អនាគតប្តីនាងត្រូវរង់ចាំប៉ុន្មានឆ្នាំទៀត ទើបអាចរួមភេទជាមួយនាងបាន ។ ចំណែក Nazia វិញ ត្រូវស្លៀកពាក់សំពត់អាវ Chadar គឺសំពត់អាវសម្រាប់ស្រី្តមានប្តីនៅបា៉គីស្ថាន ចាប់ពីពេលនេះទៅដែរ ។ តាំងពីពេលនោះមក Nazia ត្រូវអ្នកផងហៅ «កុមារី Swara» រហូត ។
កាន់តែធំ Nazia កាន់តែនឹកភ័យខ្លាចរឿងអាក្រក់ស្មានមិនដល់នឹងធ្លាក់មកលើខ្លួនក្នុងថ្ងៃណាមួយ ខណៈគ្រួសាររបស់នាងកំពុងធ្លាក់ក្នុងស្ថានភាពរកបាយហូបលែងបាន ។ ឪពុកនាងជាកសិករក្រីក្រអត់ចេះអក្សរសូម្បីមួយតួ ។ ក្រោយអស់ស្រែ និងអស់សត្វចិញ្ចឹមដែលជាពពែមានតែពីរក្បាលនោះ គាត់ទៅធ្វើកម្មករសំណង់ ចំណែកម្តាយនាងទៅស៊ីឈ្នួលធ្វើការតាមផ្ទះបានកម្រៃតិចតួច ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ