ថ្ងៃទី៤ កក្កដា ២០១៦ គឺជាថ្ងៃដែលយាន Juno ទំហំប៉ុនទីលានបាល់បោះរបស់អង្គការណាសាធ្វើដំណើរទៅដល់ភពព្រហស្បត្តិ៍ (Jupiter) បន្ទាប់ពីបំពេញបេសកកម្មពេញលេញក្នុងរយៈចម្ងាយ៦០០លានគីឡូម៉ែត្រតាមរយៈប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ ។ ខណៈពេលទៅដល់ភពយក្សធំជាងគេក្នុងប្រព័ន្ធព្រះអាទិត្យ យាន Juno ត្រូវអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសង្ឃឹមថា នឹងចុះចតកៀក៣៧ ដងដោយប្រមូលយកទិន្នន័យ សំខាន់ៗសម្រាប់អ្នកស្រាវជ្រាវពេលត្រឡប់មកកាន់ផែនដីវិញ ។ បើសិនជា អ្វីៗដំណើរការល្អប្រសើរនោះ Juno នឹងរុករកភពដែលមានឧស្ម័នច្រើនមួយនេះជិតជាងយានផ្សេងទៀតធ្លាប់បញ្ជូនទៅកាន់ភពនេះដែរ រួមទាំងយាន Pioneer 11 បញ្ជូនកាលពីឆ្នាំ១៩៧៤ ។
លោក Diane Brown នាយកប្រតិបត្តិកម្មវិធីរបស់យាន Juno និយាយថា «ឆ្នាំមុនយាន New Horizons របស់ពួកយើងបានហោះជិតភពព្លុយតុង (Pluto) ព្រមទាំងបានថតយករូបភាពដំបូងគេសម្រាប់មនុស្សជាតិទាំងមូល ។ ឥឡូវនេះយាន Juno ត្រៀមខ្លួនជាស្រេចដើម្បីចូលទៅជិតភពព្រហស្បត្តិ៍ជាងយានបេសកកម្មផ្សេងទៀតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រដើម្បីទម្លាយអាថ៌កំបាំងថាតើមានអ្វីលើភពនោះ» ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាមិនមែនជាបេសកកម្មងាយស្រួលនោះទេ ពោលដើម្បីរុករកទិន្នន័យ យាន Juno ត្រូវហោះហើរក្នុងបរិយាកាសរបស់ភពព្រហស្បត្តិ៍ដែលជាកន្លែងពិបាកចូលបំផុត ។ នេះជាលើកដំបូងហើយដែលយាន Juno នឹងជួបប្រទះបទពិសោន៍ដោយទទួលរងសម្ពាធធំសម្បើមពីការវិលយ៉ាងរហ័សរបស់ភព ពោលគឺរយៈពេល១ថ្ងៃរបស់ភពព្រហស្បត្តិ៍មានត្រឹមតែ១០ម៉ោងប៉ុណ្ណោះ ធ្វើឱ្យភពបង្កើតបានជាដែនម៉ាញេ៉ទិកមហិមា កម្រិតវិទ្យុសកម្ម និងសម្ពាធបរិយាកាសខ្ពស់ផងដែរ ។
យាន Juno ផលិតដោយក្រុមហ៊ុនអាមេរិក Lockheed Martin ក្នុងទំហំទឹកប្រាក់១,១ ពាន់លានដុល្លារ (២០១១) ។ វាបានចាកចេញពីផែនដីកាលពីថ្ងៃទី៥ សីហា ២០១១ ពោលគឺរយះពេល៥ឆ្នាំនៃការហោះហើរក្នុងចម្ងាយរាប់រយលានគីឡូម៉ែត្រ ។ ល្បឿនអតិបរិមារបស់ Juno គឺ៣៨.០០០គីឡូម៉ែត្រក្នុង១ម៉ោង៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ