នៅចុងសតវត្សរ៍ទី២០ និងសតវត្សរ៍ទី ២១ ការបញ្ជាទិញបានបង្ហាញពីការកើនឡើងនៃកម្លាំងកុំព្យូទ័រ និងការផ្ទុកទិន្នន័យ ។ បន្ទះChip កាន់តែតូច និងថាមពលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ជាងពេលណាទាំងអស់ជាលទ្ធផលក្នុងកម្មវិធី
នៅចុងសតវត្សរ៍ទី២០ និងសតវត្សរ៍ទី ២១ ការបញ្ជាទិញបានបង្ហាញពីការកើនឡើងនៃកម្លាំងកុំព្យូទ័រ និងការផ្ទុកទិន្នន័យ ។ បន្ទះChip កាន់តែតូច និងថាមពលកាន់តែមានប្រសិទ្ធភាព ជាងពេលណាទាំងអស់ជាលទ្ធផលក្នុងកម្មវិធីដែលមិនធ្លាប់មានទំហំធំ និងស្មុគ ស្មាញថែមទៀត ។ និន្នាការនេះត្រូវបានគេស្គាល់តាមរយៈទ្រឹស្តីច្បាប់របស់លោក មរ័រ៉េគឺ Moore’s Law ហើយវានាំឱ្យកើតមានការបង្កើតខួរក្បាលកុំព្យូទ័រកាន់តែមានទំហំធំ និងមានប្រសិទ្ធភាពជាងមុន ។
ទោះបីជាមានការថយក្រោយម្តងម្កាលពិតមែន តែដំណើការការរីកចម្រើនយ៉ាងខាប់រហ័សក្នុងកម្លាំងកុំព្យូទ័របន្តក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានទសវត្សរ៍នេះដោយជម្រុញឱ្យមានការបង្កើតថ្មីបន្ថែមទៀតក្នុងសមាសភាគភាគល្អិត ស្ថាបត្យកម្មប្រព័ន្ធថ្មី សម្ភារថ្មី និងវិធីសាស្ត្រធ្វើឱ្យត្រជាក់ថ្មី ។ នៅឆ្នាំ២០៥៨ ខួរក្បាលកុំព្យូទ័ររាប់លានអាចត្រូវបានគេយកគំរូតាមខួរក្បាលមនុស្សក្នុងពេលវេលាជាក់លាក់មួយទៅលើម៉ាស៊ីនតែមួយ ពោលគឺនៅត្រង់កម្រិតណឺរ៉ូនបុគ្គល ម្នាក់ៗ ។ ក្នុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះដែនកំណត់មួយផ្នែកខាងក្រោមសម្រាប់ទំហំត្រង់សីស្ទ័របានឈានដល់កំពូល មានន័យថាម៉ាស៊ីនកុំព្យូទ័រអាចត្រូវបានធ្វើឱ្យកាន់តែមានកម្លាំងខ្លាំងតាមរយៈបង្កើតទំហំកាន់តែធំជាងមុន ។
ក្នុងសតវត្សរ៍នេះយើងបានឃើញការផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងជ្រាលជ្រៅក្នុងតួរនាទីនៃកុំព្យូទ័រទំនើបដែលជាប្រភេទកុំព្យូទ័រធំ និងមានកម្លាំងខ្លាំងមហិមា ហើយពួកគេពឹងផ្អែកលើសមត្ថភាពរបស់ពួកវាផ្ទាល់ដោយពង្រីកហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងសហ្វវែក្នុងកម្មវិធីដែលមានឥទ្ធិពលក្នុងតំបន់ និងការងារពិភពលោកផងដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ