ពុទ្ធវចនៈក្នុងបិដកលេខ៤០ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតរំពឹងរកសភាវៈដទៃ សូម្បីតែសភាវៈ១ ដែលបុគ្គលមិនបានចម្រើនហើយ តែងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីខូចប្រយោជន៌យ៉ាងធំ វិនា.សចាកលាភទាំងឡាយដូចចិត្តនេះមិនមានសោះឡើយ ។ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចិត្តដែលបុគ្គលមិនបានចម្រើនហើយ…
ពុទ្ធវចនៈក្នុងបិដកលេខ៤០ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតរំពឹងរកសភាវៈដទៃ សូម្បីតែសភាវៈ១ ដែលបុគ្គលមិនបានចម្រើនហើយ តែងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីខូចប្រយោជន៌យ៉ាងធំ វិនា.សចាកលាភទាំងឡាយដូចចិត្តនេះមិនមានសោះឡើយ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចិត្តដែលបុគ្គលមិនបានចម្រើនហើយ តែងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីខូចប្រយោជន៍យ៉ាងធំក្នុងលោកនេះ និងបរលោកប្រាកដ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតរំពឹងរកមិនឃើញនូវសភាវៈដទៃ សូម្បីតែសភាវៈ១ដែលបុគ្គលបានចម្រើននិងអប់រំទូន្មានល្អហើយតែងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីចម្រើនប្រយោជន៍យ៉ាងធំដូចចិត្តនេះមិនមានសោះឡើយ ។
ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ ចិត្តដែលបុគ្គលបានរក្សាល្អហើយ តែងប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីប្រយោជន៍យ៉ាងធំដូចពោលមកនេះឯង ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ