អង្គការណាសា (NASA) បានផ្អាកបង្កើតបេសកកម្ម InSight ឆ្ពោះទៅឋានព្រះចន្ទនៅខែមីនា ២០១៦ ដោយសារតែមានបញ្ហាបែកធ្លាយខ្យល់នៃឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រមួយក្នុងចំណោមឧបករណ៍វិទ្យាសាស្ត្រដែលពាក់ព័ន្ធទៅនឹងការហោះហើរ ។ វាមិនទាន់ច្បាស់លាស់នៅឡើយទេថាបេសកកម្មនេះនឹងត្រូវលុបចោល ឬមួយក៏ពន្យារពេលរហូតដល់ឆ្នាំ២០១៨ ។
បន្ទាប់ពីការពិនិត្យយ៉ាងម៉ត់ចត់ អ្នកចាត់ការទូទៅរបស់អង្គការណាសាបានសម្រេចចិត្តពន្យារគ្រោងការបង្កើតបេសកកម្មរុករកផ្ទៃខាងក្នុងរបស់ភពព្រះអង្គារនៅឆ្នាំ ២០១៦ ប្រើប្រាស់ការអង្កេតបែបវិទ្យាសាស្ត្រគណិតវិទ្យារញ្ជួយដី និងការដឹកជញ្ជូនកម្តៅ ។
លោកចន ហ្គ្រុនស្វៀល អ្នកគ្រប់គ្រងសហការីប្រចាំនាយកដ្ឋានបេសកកម្មវិទ្យាសាស្ត្រនៅឯទីស្នាក់ការរបស់អង្គការណាសាក្នុងទីក្រុងវ៉ាស៊ីនតោននិយាយថា ការសិក្សាពីរចនាសម្ព័ន្ធខាងក្នុងរបស់ភពព្រះអង្គារក្លាយជាគោលបំណងចម្បងសម្រាប់អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាពីភពចាប់តាំងពីសម័យ Viking មកម្លេ៉ះ ហើយបានជម្រុញឱ្យមានព្រំដែននៃល្បឿនបច្ចេកវិទ្យារួមជាមួយនឹងបេសកកម្ម ។
ឧបករណ៍ដែលពាក់ព័ន្ធគឺជាការពិសោធពីរញ្ជួយដីសម្រាប់រចនាសម្ព័ន្ធផ្ទៃខាងក្នុងហៅកាត់ថា SEIS ដែលជាឧបករណ៍វាស់ និងកត់ត្រាពីកម្លាំងរញ្ជួយដីផ្តល់ដោយមជ្ឈមណ្ឌលជាតិរបស់ប្រទេសបារាំង d’Etudes Spatiales ។ វាត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីវាស់ស្ទង់ចលនារបស់ដី តូចៗដូចជាអង្កត់ផ្ចិតនៃអាតូមតែមួយ ។ វាអាចរកឃើញសញ្ញាពីការរញ្ជួយដីនៅឋានព្រះអង្គារ, ការប៉ះពាល់ពីអាចម៍ផ្កាយ និងហេតុការណ៍ ផ្សេងៗទៀតកើតឡើងលើភពដូចជាព្យុះធូលី ឬការរអិលបាក់ដី និងការខូចទ្រង់ទ្រាយនៃការលិចទឹករបស់ភពអង្គារបណ្តាលមកពីភពរណបព្រះចន្ទរបស់វាគឺ Phobos ។ ឧបករណ៍ SEIS ទាមទារឱ្យមានការដៅចំណាំជម្រះនូវធូលីជុំវិញ Sensor សំខាន់ៗទាំងបីរបស់វាដើម្បីទប់ទល់នឹងលក្ខខណ្ឌអាក្រក់នៃបរិស្ថានរបស់ភពព្រះអង្គារ ។
លោកប្រ៊ុស បានឺត នាយកអ្នកស៊ើបអង្កេតប្រចាំមន្ទីពិសោធន៍ប្រព័ន្ធរុញច្រានយន្តហោះរបស់អង្គការណាសាពន្យល់ថា ការអង្កេតតាមដាននៃផ្ទៃខាងក្នុងរបស់ភពអង្គាររយៈបេសកកម្ម InSight ត្រូវបានរចនាឡើងដើម្បីពង្រីកការយល់ដឹងពីរបៀបនៃថ្មរបស់ភពកកើត និងវិវឌ្ឍន៍ឡើង ។ ភពអង្គាររក្សានូវភស្តុតាងពីថ្មរបស់ភព ។ ការទទួលយកព័ត៌មានអំពីស្នូល ស្រទាប់ម៉ុងតុល (Mantle) និងសម្បករបស់ភពអង្គារគឺជាអាទិភាពខ្ពស់សម្រាប់វិទ្យាសាស្ត្រសិក្សាពីភព ហើយបេសកកម្ម InSight បង្កើតឡើងដើម្បីបំពេញភារកិច្ចនេះ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ