ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ៖ អ្នកជំនាញឧស្សាហកម្មលំនៅឋានលើកឡើងថា ពលរដ្ឋរាប់ពាន់នាក់ក្នុងក្រុងរ៉ង់ហ្គូន ពួកគេចង់បានលំនៅឋានផ្ទាល់ខ្លួន ហើយប្រព័ន្ធកម្ចីដោយដាក់វត្ថុបញ្ចាំ នឹងជួយធ្វើឲ្យក្តីសុបិនរបស់អ្នកទិញក្លាយជាការពិតបាន ។
សមាគមសហគ្រិនសំណង់មីយ៉ាន់ម៉ា (MCEA) ឲ្យដឹងថា បើតាមនាយកដ្ឋានអភិវឌ្ឍន៍លំនៅឋាន និងការតាំងទីលំនៅរបស់ប្រជាជនចំណុះឲ្យក្រសួងសំណង់ គឺពលរដ្ឋក្នុងទីក្រុងរ៉ង់ហ្គូនប្រមាណជា១០ម៉ឺននាក់ក្នុងមួយឆ្នាំ ចង់បានលំនៅឋានស្នាក់នៅ ប៉ុន្តែតម្លៃហាងឆេងហាក់ខ្ពស់បន្តិច ។ ការខ្វះខាតនូវនីតិវិធីនៃការផ្តល់ឥណទានដែលសមរម្យនោះ គឺជាបញ្ហាសម្រាប់ពួកគេ ។
បណ្តាក្រុមហ៊ុនសំណង់ជាច្រើនបានលក់ផ្ទះល្វែងតាមរយៈការបង់រំលោះ ដែលមានរយៈពេលអតិបរមា៣ឆ្នាំ ក្នុងអត្រាការប្រាក់១៣%។ តួលេខនេះរាប់បញ្ចូលទាំងអត្រាការប្រាក់ធនាគារ ការធានារ៉ាប់រងអគ្គិភ័យ និងការយកថ្លៃសេវាពីធនាគារ ។ អត្រានេះមានកម្រិតទាបជាងនៅបណ្តាប្រទេសដទៃទៀត ។
លោក Aye Lin លេខាធិការស្តីទីរបស់សមាគម MCEA លើកឡើងថា ៖ « វាដល់ពេលដែលត្រូវធ្វើវិសោធនកម្មលើគោលនយោបាយលំនៅឋាន និងប្រព័ន្ធធនាគារហើយ ដើម្បីឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទទួលបានឱកាសក្នុងការគ្រប់គ្រងលំនៅឋានផ្ទាល់ខ្លួន » ។
លោកបន្តថា ៖ « អ្នកទិញភាគច្រើនមិនអាចប្រឹងប្រែង ឬលៃលកចំពោះតម្លៃទាំងនេះបានឡើយ ។ ប្រសិនជាយើងមានប្រព័ន្ធមួយដូចនៅសិង្ហបុរី ដែលរៀបចំឲ្យមានការបង់ប្រាក់ចំនួន២លានខ្យាដសម្រាប់ផ្ទះតម្លៃ១៥លានខ្យាដ ព្រមទាំងសមតុល្យត្រូវបង់រំលោះក្នុងរយៈពេលកាន់តែយូរ វានឹងល្អប្រសើរសម្រាប់អ្នកគ្រប់គ្នា » ។
តម្លៃដីខ្ពស់ និងការចំណាយលើការនាំចូលគ្រឿងសំណង់បានកើនឡើងដោយសារតែការចុះខ្សោយនៃប្រាក់ខ្យាដមីយ៉ាន់ម៉ា បណ្តាលឱ្យទីផ្សារអលនទ្រព្យត្រូវបង្អង់ល្បឿន ស្របពេលការសាងសង់១ហ្វីតក្រឡា ត្រូវចំណាយលើសពី២ម៉ឺនខ្យាដ ។ ប្រសិនបើទំហំច្រើនជាង៥០០ហ្វីតក្រឡានោះ ការចំណាយលើផ្ទះល្វែងមួយយូនីតអាចស្មើនឹង១០លានខ្យាដ ទោះជាផ្ទះល្វែងមួយជាន់ផ្ទាល់ដីក៏ដោយ នៅតាមបណ្តោយផ្លូវនៃក្រុងរ៉ង់ហ្គូន អាចច្រើនជាង៣០លានខ្យាដ ។
មុននឹងប្រតិបត្តិនូវប្រព័ន្ធកម្ចីដោយដាក់របស់បញ្ចាំនេះ តាមធម្មតា គេសង្កេតឃើញមានតែនៅបរទេសបុ៉ណ្ណោះ ។ មីយ៉ាន់ម៉ាអាចកំណត់នូវទុនបម្រុងទុកប្រើ គោលនយោបាយក្នុងការផ្តល់កម្ចី និងអត្រាការប្រាក់ជាដើម ។
ទោះជាយ៉ាងណា វិនិយោគិនភាគច្រើនក្នុងវិស័យសំណង់ និងអចលនទ្រព្យនៅមីយ៉ាន់ម៉ា ពួកគេគ្មានបំណងខ្ចីប្រាក់ទាំងនោះឡើយ គឺពួកគេបានយកប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួនទៅវិនិយោគតែម្តង ដោយរំពឹងថា តម្លៃនឹងកើនឡើងអាចរក្សានូវតម្លៃអចលនទ្រព្យខ្ពស់ ។
ជាងនេះទៀត ទីផ្សារអចលនទ្រព្យកំពុងតែស្ពឹក ឬមិនសូវមានសកម្មភាពឡើយ ភាគច្រើនមកពីមានហានិភ័យរបស់ធនាគារក្នុងស្រុក និងក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍ចុះខ្សោយជាងមុន ។
នៅបណ្តាប្រទេសដទៃទៀត ធនាគារក្នុងស្រុកបានខ្ចីពីធនាគារអន្តរជាតិក្នុងកម្រិតការប្រាក់ទាប ដូច្នេះ កម្មករដែលមានចំណូលទាបពួកគេអាចទិញផ្ទះ ឬរថយន្តបានតាមរយៈការបង់រំលោះក្នុងអត្រាការប្រាក់ទាបសម្រាប់រយៈពេល២៥ឆ្នាំ ឬ៣០ឆ្នាំ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ