បើយោងទៅតាមសេចក្តីពន្យល់របស់ព្រះសិរីមង្គលាចារ្យនៅក្នុងគម្ពីរមង្គលត្ថទីបនីភាគ២បានបង្ហាញឱ្យឃើញថា មេត្តាគឺសេចក្តីស្រឡាញ់របស់មាតាបិតាចំពោះកូន មានចាប់តាំងតែពីកូនមកចុះចាប់បដិសន្ធិក្នុងផ្ទៃមាតាម្ល៉េះ ។គ្រប់ឪពុកម្តាយទាំងអស់មាននាទីជាអ្នកបង្កើតកូន ។ ការបង្កើតកូនម្នាក់ៗមិនមែនជាការងាយទេ ។ ដើម្បីបង្កើតកូនបាន ស្ត្រីជាម្តាយត្រូវតែពពោះអស់រយៈពេលប្រាំបួនខែដប់ថ្ងៃ ហើយកំឡុងពេលនោះ មានកិច្ចការលំបាកជាច្រើន ដែលស្ត្រីជាម្តាយត្រូវជួបប្រទះដូចជា ការចាញ់ផ្ទឬចាញ់កូន តមនឹងចំណីមួយចំនួនតាមដែលចាស់បុរាណនិងគ្រូពេទ្យបានហាម និងអ្វីដែលកាន់តែលំបាកបំផុតនោះ គឺការឆ្លងទន្លេ(សម្រាលកូន) ។
ចាស់បុរាណបានហៅស្ត្រីដែលពពោះថាមានទម្ងន់ ។ ពាក្យនេះ ពិតណាស់ ហើយប្រកបដោយអត្ថន័យជ្រាលជ្រៅ និងត្រឹមត្រូវ ឥតខ្ចោះ។ ពេលម៉ែមានកូនមានន័យថា ម៉ែត្រូវបន្ថែមបន្ទុកបន្ថែមទម្ងន់ មកដាក់លើខ្លួនម៉ែទៀត គឺម៉ែត្រូវពកូនក្នុងផ្ទៃរយៈពេលស្ទើរពេញមួយឆ្នាំ ។ កូនគិតពិចារណា និងធ្វើសេចក្តីប្រៀបធៀបលមើលថា ពេលកូន យួរ ឬកណ្តៀតវត្ថុមានទម្ងន់ណាមួយនៅជាប់នឹងចង្កេះជានិច្ច រយៈពេលតែពីបីម៉ោងប៉ុណ្ណោះ កូននឹងមានសំឡេងថ្ងួចថ្ងូរថា ធ្ងន់ណាស់ សូមម៉ែជួយយួរខ្ញុំផង កូនរោយដៃ ចុកចង្កេះ ស្ពឹកស្រពន់ណាស់ កូនត្រូវការដាក់ចុះសម្រាកបន្តិចសិន ។
ចូរកូនគិតមើល! ម៉ែពពោះ ពខ្លួនកូន នៅក្នុងផ្ទៃរយៈពេលជាងប្រាំបួនខែ តើគាត់ធ្ងន់យ៉ាងណា ? លំបាកយ៉ាងណា ? វេទនាយ៉ាងណា ? សូម្បីតែលំបាកយ៉ាងនេះ ក៏គាត់មិនដែលត្អូញត្អែរសូម្បីមួយម៉ាត់ ។ ម៉ែទ្រាំពកូនមិនដែលដាក់ចុះសោះ ដរាបដល់កូនប្រសូតចាកផ្ទៃនៃម្តាយ ទើបបានស្រាកស្រាន្តខ្លះ ។
តើកូនអាចសាកល្បងដោយយកក្អមដាក់ពេញដោយទឹក ហើយចងភ្ជាប់ក្អមនោះនឹងចង្កេះ ឬពោះរបស់កូនហើយដើរដោយមិនដាក់ចុះ រយៈពេលពេញមួយថ្ងៃមើល៍! តើវាលំបាកយ៉ាងណា ? ម៉ែគិតថាកូនមិនអាចទ្រាំទ្របានទេ ។ ចំពោះម៉ែវិញ ដោយសារតែសេចក្តីស្រឡាញ់ ក្តីអាណិតមានចំពោះកូន ម៉ែអាចធ្វើការងារនេះបានមិនត្រឹមតែពីរបីថ្ងៃនោះទេ គឺរយៈ៩ខែ ១០ថ្ងៃ យ៉ាងពេញលេញឥតមានខ្វះ ។
ចាប់តាំងពីម៉ែមានផ្ទៃពោះមក ម៉ែមានអាការៈខុសប្លែកពីស្ត្រីធម្មតាហើយ ជាអាការៈដែលម៉ែមិនធ្លាប់មានពីមុនមក (សម្រាប់ស្ត្រីមាន គភ៌ដំបូង) ដូចជាអស់កម្លាំងហេវហត់ល្ហិតល្ហៃវិលមុខ ក្អួតចង្អោរជារឿយៗ មិនស្រឡះស្រឡុមក្នុងខ្លួនដូចពីដើមឡើយ ។ ជាពិសេសជាងនេះទៅទៀត ម៉ែចង់បរិភោគនេះ ចង់បរិភោគនោះ ជាពិសេសវត្ថុដែលមានរសជាតិជូរៗចត់ៗជាដើម ។ អាការៈបែបនេះ បុរាណាចារ្យឱ្យឈ្មោះ ថា ម៉ែចាញ់ផ្ទៃ ឬចាញ់កូន ។
មួយវិញទៀត ក្រោយពេលដែលម្តាយដឹងថា ខ្លួនមានផ្ទៃពោះគឺ មានកូនមកចាប់បដិសន្ធិជ្រកកោននឹងខ្លួនម៉ែហើយ សេចក្តីស្រឡាញ់គឺ ទឹកចិត្តមេត្តា ក៏ចាប់កើតមានចំពោះកូនដែលមកអាស្រ័យនឹងម្តាយភ្លាម ។ អ្នកម្តាយតែងគិតរំពឹងក្នុងចិត្តថា ឥឡូវនេះអញមានផ្ទៃពោះហើយ អញជាស្ត្រីដែលនឹងក្លាយទៅជាម្តាយគេហើយ មិនមែនជាស្ត្រីមានខ្លួននៅទំនេរទទេស្អាតដូចមុនទៀតឡើយ ។ ដូចនេះគ្រប់ឥរិយាបថរបស់អញ ត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នមិនត្រូវធ្វេសប្រហែសទៀតទេ និងធ្វើយ៉ាងណាឱ្យកូនរបស់អញនៅក្នុងផ្ទៃបានសុខចម្រើន មិនត្រូវឱ្យកូននេះ មានគ្រោះថ្នាក់ដោយប្រការណាមួយឡើយ ។
ចាប់តាំងពីពេលនោះមក អ្នកម្តាយតែងតែប្រុងប្រយ័ត្នគ្រប់ឥរិយាបថទាំងអស់ ទោះពេលធ្វើដំណើរទៅណាមកណាម្តងៗ មិន រហ័សពេក ឬរលះរលាំង ឬមួយរត់លេងផ្តេសផ្តាសដូចកាលពីមុនឡើយ គឺទៅដោយសន្សឹមៗថ្នមៗ ប្រុងប្រៀប មិនធ្វេសប្រហែសខ្លាច ក្រែងដួល ថ្លោះគ្រិច ហើយអាចមានគ្រោះថ្នាក់ដល់កូនក្នុងផ្ទៃ ។ មួយទៀតពេលឈរក្តី ពេលអង្គុយក្តី ក៏តែងមានសតិសម្បជញ្ញៈរឭក ដឹងជានិច្ចថា ខ្លួនមានគេមកជ្រកនៅជាមួយហើយ ដូចនេះម៉ែមិនហ៊ាន លោតកញ្ឆក់កញ្ឆែងលេងសើចទេ ។
ពេលឈរក៏មិនហ៊ានឈរយូរពេក ពេលអង្គុយក៏អង្គុយក្នុងរយៈពេលល្មម និងពេលដេកក៏មិនឱ្យយូរ ហួសប្រមាណ គឺខិតខំធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឱ្យឥរិយាបថទាំង៤ប្រព្រឹត្តទៅស្មើគ្នា ដើម្បីឱ្យខ្លួនមានសុខភាពមាំមួនផង និងអាចញ៉ាំងកូនដែលនៅក្នុងផ្ទៃបានសុខសាន្តផងដែរ ។ នៅពេលទទួលទានអាហារ ម្តាយតែងបរិភោគអាហារទាំងឡាយណា ដែលងាយដល់ក្រពះរំលាយ មិនហ៊ានបរិភោគអាហារណាដែលរឹងពេក ឬមិនបរិភោគអាហារឱ្យឆ្អែតពេករហូតដល់ហល់ទេ បរិភោគតែអាហារណាដែលមិនប៉ះពាល់ដល់សុខភាពខ្លួន និងកូនក្នុងផ្ទៃ ។ ការបរិភោគអាហារដែលមានជាតិហឹរពេក ក្តៅពេក ក៏អាចបណ្តាលឱ្យកូននៅក្នុងផ្ទៃមានភាពក្តៅក្រហល់ក្រហាយនៅមិនសុខ ដូចនេះម្តាយក៏មិនហ៊ានបរិភោគ ទោះបីជាខ្លូនឃ្លាន ឬញៀនញ៉ាមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏សុខចិត្តទ្រាំអត់ធ្មត់ សង្កត់ចិត្ត កាត់ចិត្តទាំងអាល័យ ព្រោះខ្លាចបរិភោគទៅមិនបានសុខដល់កូនក្នុងផ្ទៃ ។
ម៉ែបរិភោគតែអាហារទាំងឡាយណា ដែលមានប្រយោជន៍ដល់សុខភាពកូនផង សុខភាពម៉ែផង ។ មួយទៀត ការជក់បារី ការផឹកនូវគ្រឿងស្រវឹងមានស្រាជាដើម ការទិញថ្នាំលេបផ្តេសផ្តាស សុទ្ធតែជាមូលហេតុបណ្តាលឱ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាព គឺនៅពេលដែលកូនកើតមកអាចជាកូនញៀនសុរាដូចម្តាយគេដែរ ឬប៉ះពាល់ដល់ផ្លូវដង្ហើម មានសុខភាពខ្សោយ ស្គមមិនគ្រប់ទម្ងន់ ឬក៏អាចមាន កាយសម្បទាមិនប្រក្រតីជាដើម ។ នៅពេលម៉ែដឹងច្បាស់ពីហេតុនេះ តាមរយៈ ចាស់ទុំណែនាំក្តី តាមរយៈគ្រូពេទ្យជំនាញខាងស្ត្រីមានផ្ទៃពោះក្តី ម៉ែក៏បោះបង់ ចោលការផឹកសុរា ការសេពគ្រឿងញៀន ឬការជក់បារីជាដើមនោះ ទោះបីខ្លួននៅស្រេកឃ្លាននៅចង់ ក៏ប្តេជ្ញាចិត្តថាឈប់ប្រព្រឹត្តតទៅទៀត ព្រោះតែទឹកចិត្តស្មោះស្ម័គ្រស្រឡាញ់បេតីចំពោះកូនជាទីពេញហឫទ័យ ។
តើកូនទាំងឡាយដឹងទេ ? ពេលដែលម៉ែដឹងថា ម៉ែមានទម្ងន់ហើយ ម៉ែស្ទុះស្ទារឆ្លេរឆ្លារ ទៅសាកសួរចាស់ទុំ នៅក្នុងស្រុកដែលមានភូមិរបង ផងជាមួយគ្នាថា តើខ្លួនត្រូវប្រតិបត្តិយ៉ាងដូចម្តេចខ្លះ ដើម្បីថែរក្សា ការពារកូននៅក្នុងផ្ទៃឱ្យបានសុខសប្បាយ ។ ពេលដែលទទួលបាន ដំបូន្មានពីចាស់ទុំព្រឹទ្ធាចារ្យ ឬគ្រូពេទ្យជំនាញហើយក៏ប្រតិបត្តិតាមមិនឱ្យឆ្គាំឆ្គងឡើយ ។
ដោយសារតែស្រឡាញ់កូន ម៉ែសុខចិត្តតស៊ូទ្រាំហូបថ្នាំរក្សាគភ៌ បំប៉នសុខភាព ដើម្បីឱ្យកូនម៉ែនៅក្នុងផ្ទៃបានសុខសប្បាយ មិនមានជំងឺ បៀតបៀន ទោះបីថ្នាំនោះល្វីងជូរចត់សាបភ្លាវលំបាកផឹកយ៉ាងណា ម៉ែនៅតែស៊ូទ្រាំលេបទាំងត្រដរ ដើម្បីការពារកូនឱ្យសុខសប្បាយ ។
ចំណែកខាងលោកឪពុកវិញក៏មិនណយប៉ុន្មានដែរ នៅពេលដែលដឹងថា ប្រពន្ធរបស់ខ្លួនមានផ្ទៃពោះហើយខ្លួននឹងក្លាយទៅជា ឪពុករបស់គេហើយ ក៏សប្បាយចិត្តរីករាយឥតឧបមា ហើយខិតខំប្រឹងប្រែងថ្នាក់ថ្នមបម្រើការពារភរិយា មិនឱ្យធ្វើការធ្ងន់ដូចសព្វមួយដងឡើយ ហើយខ្លួនរឹងរឹតតែប្រឹងប្រែងធ្វើការទ្វេឡើង ។ ការងារទាំងឡាយស្ទើរតែទាំងអស់ ឪយកខ្លួនមកធានារ៉ាប់រង់ទាំងអស់ ព្រោះខ្លាចឧត្តមភរិយាមានគ្រោះថ្នាក់ និងប៉ះពាល់ដល់សុខភាពកូនក្នុងផ្ទៃ ។ ឪធ្វើការងារខាងក្រៅផ្ទះផង ខាងក្នុងផ្ទះផង រួមទាំងពុះអុស រែកទឹកដាក់ពាង បោសជូតដាំស្លជាដើម ។ ឪថ្នាក់ថ្នមម៉ែទាំងកាយទាំងចិត្ត ត្បិតខ្លាច ប៉ះពាល់ដល់សុខភាពម៉ែ និងកូនក្នុងផ្ទៃ ។
ពេលប្រពន្ធប្រាប់ថាចង់បរិភោគនូវម្ហូបចំណីអាហារ ឬផ្លែឈើប្រភេទណាមួយ ឪប្រញាប់ប្រញាល់មិនបង្អង់យូរឡើយ ក៏ទៅរកមកប្រគល់ឱ្យភរិយាភ្លាមដើម្បីបំប៉នសុខភាពម្តាយ និងកូនឱ្យមានកម្លាំងពលំមាំមួនរឹងប៉ឹង ។ នៅតាមស្រុកស្រែចម្ការ លោកឪពុកគ្រាន់តែឮដំណឹងថា ឱសថបុរាណបែបនេះ បែបនោះ អាចរក្សាគភ៌ រក្សាសុខភាព ម្តាយកូនបានល្អ លោកក៏ស្រវេស្រវាទៅរកដោយរហ័សរហួន មិននៅស្ពឹកស្រពន់ទម្រន់យូរឡើយ ហើយទៅស្វែងរកដើមឈើ សម្បកឈើ ឫសឈើនៅឯព្រៃ ឬទៅរកទិញនៅទីផ្សារមកដាំ ស្ងោរឱ្យប្រពន្ធ ទទួលទានភ្លាម ។
ចំណែកឯលោកឪពុកនៅតាមទីប្រជុំជនវិញក៏តែងតែខ្វល់ខ្វាយពីសុខុមាលភាពរបស់ប្រពន្ធកូនជានិច្ចដែរ ។ ពេលដឹងថាភរិយាខ្លួនក្លាយទៅជាម្តាយគេហើយ ក៏មានចិត្តសប្បាយរីករាយ ហើយជូនប្រពន្ធទៅកាន់មន្ទីរពេទ្យ ដើម្បីឱ្យលោកវេជ្ជបណ្ឌិត ដែលមានជំនាញខាងស្ត្រី ពិនិត្យមើលផ្ទៃពោះ និងសុខភាពម្តាយ និងទទួលយកដំបូន្មានល្អៗក្នុងការថែរក្សាការពារ ថែទាំសុខភាព និងការប្រតិបត្តិយ៉ាងណា ដើម្បីឱ្យមានសុវត្ថិភាពដល់ម្តាយនិងកូន ។ ក្រោយពេលដឹងថា ម្តាយនិងកូនមានសុខភាពល្អ លោកឪពុកក៏សប្បាយចិត្តនឹងរឹងរឹតតែមានកម្លាំងចិត្តខិតខំ ធ្វើការរកទទួលទានថែមទៀត ។
ទាំងពីរនាក់ប្តីប្រពន្ធដែលនឹងក្លាយទៅជាឪពុកម្តាយរបស់គេ មានទឹក ចិត្តប្រកបដោយក្តីរីករាយ ដោយក្តីស្រឡាញ់ជាទីបំផុត។ ក្តីស្រឡាញ់ គឺមេត្តានេះជាជម្រកមួយប្រកបដោយក្តីសុខសាន្តជាទីបំផុត គេមិនអាចស្វែងរកជម្រកណាមួយមកប្រៀបផ្ទឹមជាមួយបានឡើយ ។ ជម្រកនេះ បានផ្តល់ជីវិតជាទីស្រឡញ់របស់សត្វលោកឱ្យគង់វង្សស្ថិតស្ថេរ និងថែមទាំងរក្សាការពារមិនឱ្យវិនាសដោយប្រការផ្សេងៗឡើយ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ