គម្ពីរព្រះអភិធម្មបានពន្យល់ថា កម្លាំងកាយយើងអាចខ្សោយបានមិនថ្វីទេ តែកម្លាំងចិត្ត យើងមិនត្រូវឱ្យខ្សោយឡើយ ត្រូវតែខ្លាំងជានិច្ច គឺខ្លាំងក្នុងការហ្វឹកហាត់ឱ្យជាចិត្តធ្ងន់ដោយសេចក្តីអត់ធន់ ។ កម្លាំងកាយកាលបើទន់ខ្សោយ តែកាលបើបានហ្វឹកហាត់រឿយៗ រាល់ៗថ្ងៃ…
គម្ពីរព្រះអភិធម្មបានពន្យល់ថា កម្លាំងកាយយើងអាចខ្សោយបានមិនថ្វីទេ តែកម្លាំងចិត្ត យើងមិនត្រូវឱ្យខ្សោយឡើយ ត្រូវតែខ្លាំងជានិច្ច គឺខ្លាំងក្នុងការហ្វឹកហាត់ឱ្យជាចិត្តធ្ងន់ដោយសេចក្តីអត់ធន់ ។
កម្លាំងកាយកាលបើទន់ខ្សោយ តែកាលបើបានហ្វឹកហាត់រឿយៗ រាល់ៗថ្ងៃ នោះកម្លាំងកាយដែលធ្លាប់តែទន់ខ្សោយ ក៏អាចប្រែក្លាយជាមានកម្លាំងរឹងប៉ឹង មាំមួនឡើងជាលំដាប់ រហូតអាចធ្វើការងារធ្ងន់ៗ សំខាន់ៗ ដែលគួរដល់ការអត់ធន់ដោយប្រើកម្លាំងចិត្តនេះបង្អែកបាន ។
រូបកាយកាលបើបានហ្វឹកហាត់ល្អហើយ ទោះជាត្រូវប៉ះទង្គិចដោយរបស់ធ្ងន់ៗ មានការវាយនឹងកណ្ដាប់ដៃ វាយនឹងដំបង ឬប្រហារដោយគ្រឿងសស្ដ្រាវុធជាដើមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មិនជាអ្វីឡើយអាចធន់ទ្រាំបានយ៉ាងណា ផ្លូវចិត្តដែលប្រកបព្រមដោយឥទ្ធិបាទធម៌ទាំង៤ជាចន្ទល់ដ៏រឹងមាំហើយ ក៏មានលក្ខណ:យ៉ាងនោះដែរ ។
ចិត្តនេះកាលបើបានហ្វឹកហាត់ល្អហើយ ទោះជាត្រូវប៉ះទង្គិច ដោយរបស់ធ្ងន់ៗ មានការប្រមាថដោយពាក្យជេរ ដោយពាក្យសម្ដីមិនជាទីចង់ស្ដាប់ ដោយការនិយាយពាក្យទ្រគោះបោះបោក ឬដោយសម្ដីនិយាយគំរាមយ៉ាងឃោរឃៅជាដើមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏សភាពរបស់ចិត្តនៅតែតាំងនៅនឹងមាំមួនល្អជាដដែល មិនដូចជាចិត្តដែលមិនបានហ្វឹកហាត់អប់រំនោះទេ ៕ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ