នៅអំឡុងពីឆ្នាំ២០៤៥ ដល់ឆ្នាំ២០៤៩ ពូជសត្វមួយចំនួននឹងផុតពូជជាទ្រង់ទ្រាយធំ ទន្ទឹមគ្នានេះដែររុក្ខជាតិទាំងលើគោក និងក្នុងទឹកក៏ចាប់ផ្តើមផុតពូជជា បណ្តើរៗ ជាក់ស្តែងដូចជាឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងកើតប្រទេសអូស្ត្រាលីដែលជាសម្បត្តិធម្មជាតិអច្ឆរិយរបស់ពិភពលោកគឺ the Great Barrier Reef កំពុងរងការបំផ្លាញ ពោលគឺផ្កាថ្មនៅសល់តែតិចជាង២ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ។ ចំណែកទឹកពោរពេញដោយជាតិអាស៊ីដមិនអាចផ្គត់ផ្គង់ដល់ភាវៈក្នុងទឹកបានឡើយ ។
មិនត្រឹមតែប្រទេសអូស្ត្រាលីដែលទទួលរងការផុតពូជទេ ពោលគឺបណ្តាប្រទេសមួយចំនួនលើសាកលលោកក៏ទទួលរងកត្តាបែបនេះដែរ៖
-អឺរ៉ុបសត្វដែលរស់នៅលើគោកផង និងក្នុងទឹកផង៥០ភាគរយបានផុតពូជដោយសារតែកត្តាបំពុលបរិយាកាស ជំងឺ និងការបាត់បង់ជម្រក ។ ចំណែកឯពូជបក្សីច្រើនជាង២០ ភាគរយបានបាត់បង់ និងរុក្ខជាតិប្រហែលជា១៥ ភាគរយក៏ត្រូវបំផ្លាញដែរ ។
-សួនជាតិ Kruger របស់ប្រទេសអាហ្វ្រិកខាងត្បូង តំបន់អភិរក្សធំបំផុតស្ទើរតែ៦០ ទៅហើយកំពុងស្ថិតក្នុងការការពារ ។ ជាមួយគ្នានេះដែរផ្កាតំណាងឱ្យប្រទេសមួយនេះគឺ King Protea ក៏ផុតពូជដែរ ។
-ប្រទេសម៉ិកស៊ិក ពូជសត្វស្ទើរតែ៣០ ភាគរយបាត់បង់ ។
-អាស៊ីអាគ្នេយ៍ពូជដំរីឥណ្ឌាជិតផុតពូជហើយ ។
តំបន់អាកទិក ខ្លាឃ្មុំទឹកកកស្ទើរតែ៧០ ភាគរយផុតពូជដោយសារតែការរលាយផ្ទាំងទឹកកកបង្កមកពីការកើនឡើងកម្តៅភពផែនដី ។ នៅឆ្នាំ២០៨០ ពួកវានឹងផុតពូជទាំងអស់ពីកោះ Greenland និងឆ្នេរសមុទ្រភាគខាងជើងប្រទេសកាណាដា ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ