រាជធានីភ្នំពេញ ៖ តើមនុស្សយើងម្នាក់ៗ មានសន្តិភាពហិរញ្ញវត្ថុដែរឬទេ? តើអ្វីដែលជាក្តីបារម្ភ នៃការបែងចែកហិរញ្ញវត្ថុរបស់ខ្លួន?
តោះ! មកស្តាប់អ្នកជំនាញផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ បកស្រាយអំពី សន្តិភាពហិរញ្ញវត្ថុវិញម្តង។ លោក ស៊ាន ធនិន ជាអគ្គនាយកក្រុមហ៊ុន CEO Master Club Investment បានបកស្រាយដូចនេះថា សន្តិភាពហិរញ្ញវត្ថុបែបខ្នាតតូច គឺជាសន្តិភាពហិរញ្ញវត្ថុបែបបុគ្គលនិងគ្រួសារ។ នៅពេលយើងនិយាយរឿងសន្តិភាព បងប្អូនប្រាកដជាដឹង សន្តិភាពផ្លូវចិត្ត ផ្លូវគំនិតមានន័យថា ភាពស្ងប់ស្ងាត់នៅក្នុងផ្នែកអារម្មណ៍ ផ្នែករីករាយ ដោយយើងមិនបានបារម្ភអ្វី ទាំងនេះក្នុងន័យសន្តិភាពទូទៅ។
លោក ស៊ាន ធនិន បានបន្តថា «ដូចនេះសន្តិភាពផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុកន្លែងនេះ ខ្ញុំចង់ផ្តោតទៅលើ ភាពស្ងប់ស្ងាត់ ភាពនឹងនរនៃផ្លូវចិត្តរបស់យើង ភាពមិនព្រួយបារម្ភ ក្នុងផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ បុគ្គលនិងគ្រួសាររបស់យើង។ អញ្ចឹងកាលណាយើងមិនបានព្រួយបារម្ភរឿងលុយរឿងកាក់នៅក្នុងគ្រួសាររបស់យើង នោះមានន័យថាយើងមាន សន្តិភាពផ្លូវចិត្តផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុ»។
ត្រង់ចំណុចនេះ តើបងប្អូនអាចទាយដឹងទេថា តើអ្វីខ្លះដែលធ្វើឱ្យយើងម្នាក់ៗព្រួយបារម្ភ ទៅនឹងរឿងហិរញ្ញវត្ថុ កន្លងមក? របស់បុគ្គល របស់គ្រួសារ ព្រោះដើម្បីរកសន្តិភាពហិរញ្ញវត្ថុនឹងឃើញ ទាល់តែយើងរកអ្វីមួយដែលជាការព្រួយបារម្ភ អ្វីដែលជាបញ្ហានាំឱ្យយើងត្រេស្តពីរឿងលុយនឹង។
ទី១ បារម្ភបំណុល ៖ ខ្ញុំជឿជាក់ថាបងប្អូនយើងភាគច្រើន គឺព្រួយបារម្ភរឿងបំណុល នៅពេលដែលយើងមានបំណុលហើយមិនមានលុយយកទៅសងបំណុលគេ ប្រាកដណាស់អ្នកខ្លះដេកខ្វាយខ្វល់ នៅមិនសុខបក់មិនល្ហើយ។ល។ និងទី២ បារម្ភរឿងចំណាយធំជាងចំណូល ហើយនៅពេលដែលយើងចាយធំជាងចំណូលនោះ អ្នកខ្លះប្រាកដជារកប្រាកកម្ចីឬប៊ុលគេហើយ ដើម្បីដោះស្រាយរឿងចំណាយ។ ទី៣ បារម្ភអំពីទ្រព្យនិងបំណុល តើយើងត្រូវបង្កើនទ្រព្យយើងយ៉ាងដូចម្តេច? ខណៈពេលបំណុលក៏ចេះតែកើនដែរ។ ខ្ញុំជឿជាក់ថាឪពុកម្តាយគ្រប់រូប តែងតែចង់សល់លុយសល់កាក់ខ្លះ ទុកជាកេរ្តិ៍ដល់កូនចៅគាត់ជំនាន់ក្រោយ។ ហើយប្រសិនជាអត់ពីពួកគាត់តើកូនចៅគាត់នឹងមានលុយកាក់ខ្លះសម្រាប់រៀនសូត្រក្នុងសាលាល្អដូចដែលគាត់បានផ្តល់ឱ្យកូនចៅពេលដែលគាត់នៅរស់អត់ ហើយបើអត់ពីគាត់ទៅតើសេដ្ឋកិច្ចគ្រួសារនឹងយ៉ាងម៉េច? ទាំងនេះ គឺសុទ្ធសឹងតែជាការបារម្ភរបស់យើង ចំពោះបញ្ហាហិរញ្ញវត្ថុ ផ្ទាល់ខ្លួនហើយនឹងគ្រួសារ។
ដូចនេះខាងក្រោមនេះជាផ្នែក និងគន្លឹះនៃការទុកដាក់ហិរញ្ញវត្ថុ ឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព ៖
ទី១) ត្រូវដាក់ផែនការហិរញ្ញវត្ថុ ៖ ត្រូវមានផែនការ លើការចំណូល ចំណាយ និងការសន្សំទុកវិនិយោគនឹង ហើយយើងត្រូវរកមកវិញកម្រិតណា។ ធ្វើប្រាក់ចំណូលរយៈពេលខ្លី ចំណូលរយៈពេលវេង មានន័យថា មិនមែនធ្វើតែត្រឹមខែនោះទេ ត្រូវធ្វើទាំងឆ្នាំទៀត។ ឧទាហរណ៍ ក្នុងឆ្នាំនឹងយើងនៅសល់ប៉ុណ្ណោះ ហើយឆ្នាំបន្ទាប់ត្រូវធ្វើឱ្យសល់ប៉ុណ្ណាទៀត បន្ទាប់ពីផាត់ការចំណាយរួចរាល់ហើយនោះ។
ទី២) ការគ្រប់គ្រងលើការចំណាយ ៖ យើងគួរពិចារណាទៅលើរូបមន្ត ៥០ ៣០ ២០ គឺចង់មានន័យថា ៥០ភាគរយនៃចំណូលរបស់យើង គឺទុកលើភាពចាំបាច់ ដែលយើងត្រូវចាយក្នុងគ្រួសារ។ ច្រើនបំផុតត្រឹម ៣០ ភាគរយ បានហើយ ដែលត្រូវចាយលើតម្រូវការ ការចង់បាន ការបំពេញចិត្ត ការកំសាន្ត។ រីឯ ២០ ភាគរយទៀតនឹង គឺទុកសន្សំលើការនិយោគ។
ទី៣) ការសន្សំដោយភាពឆ្លាតវៃ ៖ ខ្ញុំចង់ឱ្យបងប្អូនគិតទៅលើគន្លឹះមួយចំនួន គឺយើងគួរសន្សំលុយក្នុងធនាគារ ដោយប្រើគណនេយ្យសន្សំមានកាលកំណត់ ហើយនៅពេលដែលយើងទទួលបានការប្រាក់ ត្រូវយកការប្រាក់នោះ ធ្វើជាដើមសម្រាប់បង្កើនប្រាក់បន្ថែម មានន័យថា ប្រសិនជាយើងដាក់ប្រាក់សន្សំ ១០០០ ដុល្លារ នោះទម្រាំយើងដល់ពេលត្រូវអស់សុពលភាព ហើយដកប្រាក់មកវិញបាននោះយើងប្រហែលជាទទួលបានការប្រាក់ ៥ ទៅ ៨ ភាគរយនៃការដាក់នោះ ដូចនេះឧទាហរណ៍ថា លុយដើម ១០០០ ដុល្លារ បូកជាមួយការប្រាក់ បាន៨០ដុល្លារ អញ្ចឹងយើងមិនត្រូវដកការប្រាក់សម្រាប់ចាយទេ តែយកវាទៅធ្វើជាប្រាក់ដើម ដើម្បីដាក់សន្សំយកការប្រាក់ឆ្នាំទី២ ទៀត ហើយចេះតែបន្តសន្សំឱ្យបានច្រើនឆ្នាំ។
ទី៤) គិតលើបញ្ហាបំណុល ៖ មានអ្នកខ្លះគាត់បារម្ភរឿងបំណុលថា មិនដឹងគេពេលណា គេមិនស្ងប់ ធ្វើការងាររាល់ថ្ងៃភ័យខ្លាចតែមិនមានចំណូល ពេលណាមួយមិនមានលុយសងបំណុលគេ។ អញ្ចឹងបំណុលវានៅជាបញ្ហាមួយដក់ក្នុងផ្នត់គំនិតរបស់យើង បើទោះបីជាយើងប្រើប្រាស់បំណុលទៅបង្កើនទ្រព្យក្តី មិនបង្កើនក្តីក៏យើងម្នាក់ៗ នៅតែមានក្តីបារម្ភរហូតនឹង។ ដូចនេះប្រសិនជាយើងមិនចង់ខ្វាយខ្វល់អំពីបំណុលតទៅទៀត គឺយើងអាចចាប់ផ្តើមទូទាត់បំណុលឱ្យខានតែបាន ព្យាយាមទូទាត់វាតាមលទ្ធភាពដែលយើងអាចធ្វើទៅបាន។ ឧទាហរណ៍ថា យើងកំពុងបង់រំលោះផ្ទះរហូតដល់ ១៥ឆ្នាំទើបចប់ នោះយើងអាចចាប់ផ្តើម ប្រសិនយើងមានលទ្ធភាពកុំចាំដល់បង់បន្តិចម្តងៗរហូតដល់ ១៥ ឆ្នាំ បង់ឱ្យរួចមុន ១៥ ឆ្នាំ ឬមុនកាលកំណត់ នោះទើបចិត្តយើងអាចធូស្បើយខ្លះ (ក្នុងករណីដែលយើងចង់ស្រឡះចិត្តពីបំណុល)៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ