រាជធានីភ្នំពេញ ៖ អ្នកភូមិនៅតំបន់អង្គរនៃខេត្តសៀមរាបតាំងពីបុរាណមកដល់បច្ចុប្បន្ននៅតែមានជំនឿប្រារព្ធពិធី «ហៅទឹកភ្លៀង» ខណៈជួបភាពរាំងស្ងួតដើម្បីបានទឹកភ្លៀងប្រកបរបរកសិកម្ម និងប្រើប្រាស់ក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃ ។
ពិធី «ហៅទឹកភ្លៀង»ត្រូវអ្នកភូមិពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយរក្សា តៗគ្នារហូតមក ។ ជាក់ស្តែងកាលពីពេល ថ្មីៗកន្លងទៅ អ្នកឃុំលាងដៃ ស្រុកអង្គរធំ រួមគ្នាប្រារព្ធពិធីហៅទឹកភ្លៀងនៅប្រាសាទនាគព័ន្ធ ។ ប្រារព្ធពិធីនៅប្រាសាទនាគព័ន្ធ ព្រោះជាប្រាសាទដែលអ្នកស្រុកជឿថា ជាប្រាសាទស័ក្តិសិទ្ធិអាចផ្តល់ទឹកភ្លៀងតាមការបួងសួងសុំរបស់ពួកគាត់ ។ ពិធីនោះធ្វើឡើងលាយចម្រុះគ្នារវាងបែបសាសនា និងទំនៀមអ្នកស្រុកដែលចេះចាំ តៗគ្នាមក ។
ពិធីហៅទឹកភ្លៀងរៀបចំឡើងរយៈពេល២ថ្ងៃ ដោយថ្ងៃដំបូងគេរៀបចំពិធីក្រុងពលី ប្រកាសបួងសួង និងសែនគ្រឿងសំណែន ផ្សេងៗ ក្នុងគោលបំណងសុំទឹកភ្លៀង ខណៈជួបគ្រោះរាំងស្ងួត ។ ពិធីបន្ត និមន្តព្រះសង្ឃចម្រើនព្រះបរិត្ត។ ព្រះសង្ឃជាង២០អង្គស្វាធ្យាយព្រះបរិត្ត ផ្សេងៗ តែមានព្រះបរិត្តមួយ ដែលអាចារ្យអ្នករៀបចំកម្មវិធីតែងអារាធនា ដើម្បីឲ្យព្រះសង្ឃស្វាធ្យាយ មិនដែលខាននោះគឺ«ធម៌មហាមេឃ» ។ អាចារ្យបញ្ជាក់ថា កាលណាព្រះសង្ឃសូត្រធម៌មហាមេឃនោះ មហាមេឃនឹងបង្អុរភ្លៀងចុះមកមិនខាន ។
មានពិធីមួយទៀតដែលត្រូវប្រារព្ធឡើងបន្ទាប់ពីចម្រើនព្រះបរិត្តហើយនោះ គឺពិធីបញ្ចូលរូប។ ពិធីបញ្ចូលរូបគឺមានរូបជាច្រើនចូលក្នុងរូបមេមត់ ដូចជា លោកតារាជ នៅអង្គរវត្ត លោកតាខួច នៅប្រាសាទប្រែរូប តាសុខ តាសៅ តាដំបងដែក តាដំបងគ្រញូង នាងផាត់សមុទ្ទ នាងខ្មៅ ស្វាអង្គទជាដើម ។ អ្នកចូលរូបមានច្រើន ហើយសុទ្ធសឹងជាមនុស្សស្រី។ ពេលចូលរូប ម្តងៗ ផ្តើមលាបម្សៅសេពគ្រឿងស្រវឹងផ្សេងៗ និងរាំពត់ពេនទៅតាមចង្វាក់ភ្លេង ។
ក្នុងឆ្នាំនេះ មានរូបចំនួន៤ចូលសណ្ឋិត គឺតាដំបងដែក ជម្ពូទ្វីប សំពៅមាស និងភុជង្គនាគ ។ ក្នុងចំណោមរូបសណ្ឋិតទាំងនោះ ជម្ពូទ្វីបហាក់ខឹងជាងគេ ។ ក្រោយពីរាំពត់ពេនតាមចង្វាក់ភ្លេងហើយ ជម្ពូទ្វីបបង្ហាញទឹកមុខមាំក្រញូវ ស្តីបន្ទោស ខ្លាំងៗដល់អ្នកអង្គុយក្បែរ ដែលជាកូនចាបកូនព្រាបចាំសាកសួរសំណួរ ផ្សេងៗ ។ ពាក្យបន្ទោសទាំងនោះសង្កត់ធ្ងន់ទៅលើការបំផ្លិចបំផ្លាញធម្មជាតិ ជាហេតុធ្វើឲ្យមហាមេឃបង្អុរភ្លៀងមិនបានល្អ និងមិនត្រូវរដូវកាល ។ ក្រោយពីកូនចាប កូនព្រាបអង្វរករជាច្រើនរួចមក ទើបជម្ពូទ្វីបស្រាកខឹងបន្តិច ហើយនិយាយសម្តីស្រទន់ជាងមុន ។
ភាពស័ក្តិសិទ្ធិបានបង្ហាញឡើង គឺនៅពេលព្រះសង្ឃកំពុងតែសូត្រធម៌ មហាមេឃបង្អុរភ្លៀងចុះមក បន្តិចម្តងៗ ស្ទើរតែបញ្ចប់ពិធីមិនទាន់ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក្តីព្រះសង្ឃគ្រប់អង្គ នៅតែសូត្រធម៌បណ្តើរ បាំងភ្លៀងបណ្តើររហូតដល់សូត្រធម៌ចប់ ។ លុះពេលព្រឹកឡើងរៀបចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ និងរាប់បាត្រតាមទំនៀមព្រះពុទ្ធសាសនា ។
ចុងក្រោយនៃកម្មវិធី អាចារ្យនាំអ្នកស្រុកដើរប្រទក្សិណប្រាសាទនាគព័ន្ធ ៣ជុំ ដោយចាក់ទឹកលើក្បាលទ (អ្នកស្រុកហៅថា រន្ធរាហូ) ដែលនៅតាមទិសទាំងបួន ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ អ្នកស្រុកក្មេងចាស់លេងជះទឹកដាក់គ្នាទៅវិញទៅមក ខ្លះច្រៀង ខ្លះរាំ សប្បាយក្អាកក្អាយ ហាក់ដូចជាភ្លៀងកំពុងបង្អុរចុះមក ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ