គម្ពីរជ័យមង្គលមានសូត្រមួយឈ្មោះជយន្តោ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សម្តែងអំពីសុចរិតកម្មរបស់សត្វទាំងឡាយ ដែលជាគ្រឿងបញ្ចៀសការភ័យខ្លាច ឧបទ្រពចង្រៃ និងបញ្ចៀសពួកអមិត្រទាំងឡាយដោយកិរិយាប្រព្រឹត្តកម្មបីយ៉ាងជានិច្ចគឺ កាយកម្ម វចីកម្ម និងនិងមនោកម្ម ។ នៅក្នុងសូត្របានពោលថា…
គម្ពីរជ័យមង្គលមានសូត្រមួយឈ្មោះជយន្តោ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់សម្តែងអំពីសុចរិតកម្មរបស់សត្វទាំងឡាយ ដែលជាគ្រឿងបញ្ចៀសការភ័យខ្លាច ឧបទ្រពចង្រៃ និងបញ្ចៀសពួកអមិត្រទាំងឡាយដោយកិរិយាប្រព្រឹត្តកម្មបីយ៉ាងជានិច្ចគឺ កាយកម្ម វចីកម្ម និងនិងមនោកម្ម ។
នៅក្នុងសូត្របានពោលថា ពេលណាដែលសត្វទាំងឡាយ ប្រព្រឹត្តល្អដោយកាយ វាចា ចិត្តគ្រប់លក្ខណៈដោយបរិបូណ៌ហើយ ពេលនោះឈ្មោះថាជានក្ខត្តឫក្សល្អ ជាមង្គលល្អ ជាពេលភ្លឺស្វាងល្អ ជាពេលនៃអរុណរះល្អ ជាខណៈល្អ ជាយាមល្អ ។ ទានដែលបុគ្គលបានបូជាហើយដល់ព្រហ្មចារីបុគ្គលទាំងឡាយ ក្នុងពេលនោះឈ្មោះថាជាគ្រឿងបូជាល្អ ក្នុងថ្ងៃនោះកាយកម្មក៏ឈ្មោះថានាំឲ្យមានសេចក្តីចម្រើន មនោកម្ម ក៏ឈ្មោះថា នាំឲ្យមានសេចក្តីចម្រើន គឺចម្រើនទៅទាំងព្រមតែម្តង ។
កាលបើបុគ្គលប្រព្រឹត្តល្អយ៉ាងនេះហើយ សេចក្តីប្រាថ្នាទាំងឡាយរបស់អ្នកទាំងនោះ ក៏ឈ្មោះថានាំឲ្យមានសេចក្តីចម្រើន ហើយរមែងបាននូវប្រយោជន៍ដ៏ចម្រើនទាំងឡាយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ