តាមប្រវត្តិព្រះពុទ្ធសាសនាបានបង្ហាញថា នៅថ្ងៃសម្រេចគុណវិសេសរបស់ព្រះមហាសារីបុត្រ ត្រូវនឹងថ្ងៃពេញបូណ៌មី ខែមាឃ ព្រះបរមសាស្តាទ្រង់ធ្វើចតុរង្គសន្និបាតក្នុងវត្តវេឡុវ័ន ក្រុងរាជគ្រឹះ ហើយប្រទានតំណែងអគ្គសាវកស្តាំឲ្យព្រះសារីបុត្រ និងអគ្គសាវកឆ្វេងឲ្យដល់ព្រះមោគ្គល្លាន ។
ការដែលព្រះបរមសាស្តាប្រទានតំណែងក្នុងឋានៈអគ្គសាវក ដល់មហាព្រះថេរៈទាំងពីរនោះ មានភិក្ខុជាច្រើនចោទបានព្រះអង្គថា ទ្រង់ប្រទានតំណែងដោយយល់មុខ ព្រោះថាតាមដែលគួរ ទ្រង់គួរប្រទានតំណែងអគ្គសាវកដល់ភិក្ខុទាំងឡាយដែលបួសមុន តែនេះព្រះសាស្តាទ្រង់រំលងភិក្ខុទាំងនោះចោលអស់ បែរជាប្រទានតំណែងអគ្គសាវកដល់ភិក្ខុដែលបួសក្រោយភិក្ខុទាំងនោះទៅវិញ គឺប្រទានដោយយល់មុខ ។
ទ្រង់ជ្រាបរឿងនេះហើយ ព្រះសាស្តាត្រាស់ថា ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ តថាគតមិនបានឲ្យតំណែងដល់ពួកភិក្ខុព្រោះយល់មុខឡើយ តថាគតឲ្យតាមបំណងដែលភិក្ខុនោះបានប្រាថ្នាមកផ្សេងៗគ្នាហើយក្នុងអតីតជាតិទេតើ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ