ខេត្តស្វាយរៀង៖ កាលពីព្រឹកថ្ងៃទី១៥ ខែសីហា ឆ្នាំ២០២០ ក្រុមជំនួយការលោកហ៊ុន ម៉ាណែត បាននាំយកសម្ភារសំណង់រួមមាន ស៊ីម៉ង់តិ៍ ១០តោន, ឥដ្ឋ១០.០០០ដុំ និងបច្ច័យចំនួន៤លានរៀល ដែលជាអំណោយដ៏ថ្លៃថ្លារបស់លោកហ៊ុន ម៉ាណែត និងលោកជំទាវ យកទៅប្រគេនដល់វត្តតាពៅ ស្ថិតក្នុងសង្កាត់បាវិត ក្រុងបាវិត ខេត្តស្វាយរៀង ដែលកំពុងសាងសង់ព្រះវិហារ។
ក្រៅពីអំណោយខាងលើ ក្រុមការងារក៏មាននាំយកសម្ភារសិក្សា និងស្បែកជើងចែកជូនដល់ក្មួយៗសិស្សានុសិស្ស ចំនួន ៥៥នាក់ និងបានផ្តល់ជូនប្រជាពលរដ្ឋជិត ១០០នាក់ ដោយម្នាក់ៗទទួលបានក្រណាត់ស ១ដុំ ក្រមា ១ និងថវិកា ១០.០០០រៀល។
បន្ទាប់ពីមតិស្វាគមន៍របស់លោក សាញ់ សុខុន ចៅសង្កាត់បាវិត និងស្តាប់សង្ឃដីកាថ្លែងអំណរគុណរបស់ព្រះគ្រូចៅអធិការវត្តតាពៅរួច លោក ស្រី សុផាត និងលោក មែ ស៊ីថន បានថ្លែងមតិសំណេះសំណាលជាមួយព្រះតេជគុណព្រះសង្ឃគ្រប់ព្រះអង្គ និងពុទ្ធបរិស័ទទាំងអស់ ដោយបានពាំនាំនូវការផ្តាំផ្ញើរសាកសួរសុខទុក្ខពីសំណាក់លោកហ៊ុន ម៉ាណែត និងលោកជំទាវ និងបានលើកឡើងនូវការចាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសមិទ្ធផលនៅវត្តតាពៅមានភាពរីកចម្រើនយ៉ាងច្រើន ជាពិសេសនៅក្នុងរយៈកាលប្រមាណ៤ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ។
វត្តតាពៅនៅពេលមុន ឬបើមើលតាមរូបភាពនៅឆ្នាំ២០១៤ គឺវត្តមានតែខ្លោងទ្វារវត្តដ៏តូចធម្មតា គ្មានសាលាឆាន់ បរិវេណជាវាលស្រែ និងឃើញមានតែដើមត្នោតបីបួនប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែបច្ខុប្បន្ន ដោយឥទ្ធិពលសន្តិភាព ទីអារាមនេះបានលេចឡើងនូវសមិទ្ធផលអគារសាលាធម្មសភាយ៉ាងស្កឹមស្កៃ សំណង់អគារសាសនាជាច្រើន និងកំពុងបន្តកសាងព្រះវិហារថែមទៀតផងដែរ។
តាមការបញ្ជាក់នៅក្នុងឯកសារប្រវត្តិ វត្តតាពៅនេះ ត្រូវបានសាង់សង់ជាយូរមកហើយ ប៉ុន្តែត្រូវបានបោះបង់ចោលនៅឆ្នាំ១៩៤៥ ដោយមិនដឹងមូលហេតុ។ លោក មែ ស៊ីថន បានលើកឡើងថា ទោះបីជាមិនមានកំណត់ត្រាបញ្ជាក់អំពីមូលហេតុនៃការបោះបង់វត្តតាពៅនៅពេលនោះ យើងក៏នៅតែអាចសន្និដ្ឋានបានថា គឺច្បាស់ជាដោយសារតែហេតុផលសង្គ្រាមមិនខានឡើយ។ ព្រោះនៅឆ្នាំ១៩៤១-១៩៤៥ គឺជាសម័យកាលសង្គ្រាមលោកលើកទី២ ហើយកម្ពុជាត្រូវបានត្រួតត្រាដោយជប៉ុន។
លោកបានបន្តថា ថ្ងៃនេះ ១៥ សីហា ២០២០ ជាថ្ងៃគម្រប់ ៧៥ឆ្នាំ (១៥ សីហា ១៩៤៥) ជាថ្ងៃដែលជប៉ុនបានចុះចាញ់ និងបានដកចេញពីកម្ពុជា ហើយអាជ្ញាធរបារាំងក៏បានបង្កើតរដ្ឋបាលគ្រប់គ្រងបន្តរហូតដល់កម្ពុជាទទួលឯករាជ្យនៅឆ្នាំ១៩៥៣។
លោកបានបន្តថា តាមឯកសារនៅអំឡុងឆ្នាំ១៩៤៥-១៩៤៦ គឺជាពេលវេលាដ៏លំបាកបំផុត ដែលឥណ្ឌូចិនទាំងមូលបានក្រឡាប់ចាក់ ហើយកម្ពុជាក៏ទទួលរងនូវវិនាសកម្មយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ ភូមិឋាន ផ្ទះសម្បែង សាលារៀន និងវត្តអារាមមួយចំនួនក៏ត្រូវបានខ្ទេចខ្ទាំនិងបោះបង់។
ប្រទេសយើងមានសុខសន្តិភាព និងការអភិវឌ្ឍនៅសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមប្រមាណជាង ១០ឆ្នាំហើយក៏បែកបាក់សាមគ្គី ក្លាយជាចម្បាំផ្ទៃក្នុងប្រទេសជាបន្តបន្ទាប់ រហូតធ្លាក់ទៅក្នុងសង្គ្រាមប្រល័យពូជសាសន៍នៅឆ្នាំ១៩៧៥-១៩៧៩។
ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨ ឬជាង ២២ឆ្នាំមកនេះ កម្ពុជាបានរស់សុខសាន្តក្រោមម្លប់សន្តិភាព ហើយសន្តិភាពដ៏មានតម្លៃនេះហើយ ដែលយុវជនជំនាន់នេះ និងជំនាន់ក្រោយៗទៀតត្រូវតែបន្តចូលរួមការពារនិងថែរក្សាឲ្យបានគង់វង់។
នៅក្នុងឱកាសនោះផងដែរ ក្រុមការងារ រួមជាមួយក្មួយៗសិស្សានុសិស្ស ពុទ្ធបរិស័ទ និងព្រះសង្ឃគ្រប់ព្រះអង្គ បានរួមគ្នាដាំកូនឈើប្រណីត៦០០ដើមនៅក្នុងបរិវេណវត្ត ប្រកបដោយភាពសប្បាយរីករាយ សេចក្តីជ្រះថ្លា និងសាមគ្គីភាព៕ (កែសម្រួយដោយ ៖ ធីតា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ