ទូកអុំមួយប្រភេទ តដោយក្ដារ៥សន្លឹកខាងក្បាល និងកន្សៃរាងង ។ ទូកអុំមួយប្រភេទទៀតមាឌជាទូកផ្កាចារ ប៉ុន្តែលើកក្ដារប៉ះថែមឡើងទៀតក៏ហៅសំប៉ានដែរ ។ នេះជាលក្ខណៈទូកសំប៉ាន តើអ្នកស្គាល់ទេ ?
លោកគង់ ឧត្តម តាមរយៈហ្វេសប៊ុករបស់លោកបានបង្ហាញរូបថតទូកសំប៉ាន នៅក្នុងព្រែកជីកភ្នំដា ខេត្តតាកែវ ព្រមទាំងរៀបរាប់ពីលក្ខណៈរបស់វា ។ «ចំពោះទូកឈើធំឈរក្បែរច្រាំងនោះហើយ ដែលគេហៅថាជាទូកសំប៉ាន ស្ថិតនៅលើផ្ទៃទឹក ព្រែកជីកភ្នំដា ខេត្តតាកែវ(រូបភាពនៃទូកសំប៉ាននេះថតនៅថ្ងៃទី២៤ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៤ ដោយលោកព្រំ វាសនា)។
ទូកសំប៉ាននេះ មានសន្ដានជាបងប្អូននឹងទូកសំពៅ ផលិតពីឈើ ។ ប្រភេទទូកបែបនេះពុំសូវមានអ្នកស្គាល់ឡើយ ព្រោះពុំមានការប្រើប្រាស់ដូចសម័យកាលមុន ។ ដោយហេតុតែភាពជឿនលឿននៃសង្គម ប្រជាជនប្រើប្រាស់តែទូកចែវ ទូកអុំ អូប៊័រ កាណូត កប៉ាល់ សាឡាង ឬសាឡង់ប៉ុណ្ណោះ ក្នុងជីវភាពរស់នៅបច្ចុប្បន្ន ។
សព្វថ្ងៃប្រភេទទូកសំប៉ាន និងសំពៅ ក្មេងជំនាន់ក្រោយអាចស្គាល់ត្រឹមតែនៅក្នុងរឿងព្រេងនិទានប៉ុណ្ណោះ »។
ចម្លាក់បាយ័ន ៖ ចុះពីសំពៅឡើងសំប៉ាន ចុះពីសំប៉ានទ្បើងផ្សារ
ដោយឡែកឯកសារអាជ្ញាធរជាតិអប្សរាបានពណ៌នាពីសំប៉ានភ្ជាប់នឹងជីវភាពរស់នៅរបស់ជនជាតិខ្មែរយើង នៅលើចម្លាក់នៃប្រាសាទបាយ័ន ត្រង់ថែវខាងក្រៅ នាទិសខាងត្បូង ។ រូបភាពនោះមានទិដ្ឋភាពមួយដែលនិយាយអំពីជំនួញផ្លូវទឹករបស់ខ្មែរបុរាណជាមួយប្រទេសជិតខាង ជាពិសេសប្រទេសចិន ។ បើគេមើលមួយភ្លែត ឬមើលដោយក្រសែភ្នែកធម្មតា ដែលមិនមែនជាអ្នកស្រាវជ្រាវ អាចនឹងមិនយល់ពីដំណើរសាច់រឿងនេះឡើយ ។
អ្នកស្រាវជ្រាវ និងជាអនុប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលអន្តរជាតិវស្រាវជ្រាវ និងតម្កល់ឯកសារអង្គរ នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា លោក អ៊ឹម សុខរិទ្ធី បានពន្យល់នូវខ្លឹមសារនៃចម្លាក់ត្រង់ទិដ្ឋភាពនេះថា វាជាភស្តុតាងរូបភាពមួយដែលនាំឲ្យយើងដឹងថា ប្រទេសខ្មែរមានជំនួញផ្លូវទឹកជាមួយប្រទេសជិតខាងនាពេលនោះ បើទោះជាបច្ចុប្បន្នគេមិនទាន់ដឹងថា កំពង់ផែនៅពេលនោះស្ថិតនៅកន្លែងណាច្បាស់ក៏ដោយ ។
ចម្លាក់នោះមើលទៅរាង ឆ្នូតៗ កោងៗ គឺជារាងសំពៅ ដើរសមុទ្រប្រើក្តោង២ ដែលមានផ្ទុកទំនិញ និងមនុស្សជាច្រើន ។ មនុស្សពីរនាក់ឡើងលើដងទង់ដ៏ខ្ពស់ ដើម្បីមើលផ្លូវជាប្រចាំ ចៀសវាងការវង្វែង ។ នៅក្បែរសំពៅ គេឃើញកូនសំប៉ាន ដែលចូលទៅផ្ទេរទំនិញចុះ ដោយសារទឹករាក់ សំពៅចូលមិនដល់ច្រាំង ។ នៅតាមមាត់ច្រាំងចម្លាក់បង្ហាញពីផ្សារ ដែលសំប៉ានដឹកទំនិញពីសំពៅទ្បើងគោក ឃើញមនុស្សម្នាដើរចុះឡើង លក់ដូរយ៉ាងកុះករ ។ ជាទូទៅនៅខាងក្រោយផ្សារតែងមានល្បែង ។ នៅទីនេះក៏មានលេងល្បែងប្រជល់មាន់ដែរ ៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ