ការមានគភ៌ជាការណ៍មួយដែលនាងជាភរិយាទាំងអៀនខ្មាស ទាំងត្រូវទ្រាំថែមទៀតនូវទម្ងន់ដែលកូនក្នុងផ្ទៃបន្ថែមជារៀងរាល់ថ្ងៃ ខណៈនេះស្វាមីគប្បីមានគុណធម៌ និងជួយសម្រួលដោះទុក្ខធុរៈភរិយាជាការចាំបាច់ណាស់ ។ ព្រោះថាខណៈនេះនាងមិនអាចឈរបានស្រួល ដើរបានស្រួល ឬប្រកបកិច្ចការអ្វីបានស្រួល ដូចកាលដែលមិនមានកូនក្នុងផ្ទៃនោះទេ ។…
ការមានគភ៌ជាការណ៍មួយដែលនាងជាភរិយាទាំងអៀនខ្មាស ទាំងត្រូវទ្រាំថែមទៀតនូវទម្ងន់ដែលកូនក្នុងផ្ទៃបន្ថែមជារៀងរាល់ថ្ងៃ ខណៈនេះស្វាមីគប្បីមានគុណធម៌ និងជួយសម្រួលដោះទុក្ខធុរៈភរិយាជាការចាំបាច់ណាស់ ។
ព្រោះថាខណៈនេះនាងមិនអាចឈរបានស្រួល ដើរបានស្រួល ឬប្រកបកិច្ចការអ្វីបានស្រួល ដូចកាលដែលមិនមានកូនក្នុងផ្ទៃនោះទេ ។ ទាំងចំណីអាហារក៏ដូចគ្នាដែរ មានស្រីខ្លះរហូតដល់ចាញ់កូន ឬនឹកចង់ចំណីផ្ដេសផ្ដាសដែលរកមិនបានក៏មាន ។ ដូចក្នុងសម័យពុទ្ធកាល មហេសីព្រះបាទពិម្ពិសារ ពេលដែលព្រះនាងទ្រង់ព្រះគភ៌ កូនក្នុងព្រះឧទរបានបណ្ដាលឲ្យព្រះនាងចង់តែសោយព្រះលោហិតរបស់ស្វាមីរហូតទាល់តែស្គមស្គាំង រីងរៃព្រោះពុំហ៊ានប្រាប់ ។ លុះក្រោយមក ព្រះបាទពិម្ពិសារ ព្រះអង្គចេះតែជម្រិតជជីកសួរ ទើបព្រះនាងទូលប្រាប់ទៅ ។
ព្រះបាទពិម្ពិសារក៏យកព្រះខ័នមកអារព្រះហស្ដសម្រក់ព្រះលោហិតឲ្យមហេសីសោយភ្លាម ។ គ្រាន់តែសោយហើយ ព្រះនាងក៏ឈប់ឃ្លាន ហើយក៏ជាចាប់ពីថ្ងៃនោះទៅ ។
ត្រង់នេះលោកចង់បញ្ជាក់ថា ស្ត្រីពេលមានគក៌ក្នុងផ្ទៃគឺវាលំបាកខ្លាំងណាស់ ដូច្នេះ ស្វាមីត្រូវយល់ទុក្ខធុរៈរបស់ភរិយាឲ្យមែនទែនធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យនាងពិបាកចិត្តឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ