ព្រះពុទ្ធសាសនាបានដើរតួយ៉ាងសំខាន់ផងដែរនៅក្នុងវិស័យអក្សរសាស្ត្រ និងការតាក់តែងនិពន្ធក្បួនច្បាប់ផ្សេងៗទុកជាតម្រាសម្រាប់បច្ឆាជនសិក្សា រៀនសូត្រ និងឈ្វេងយល់គ្រប់សម័យកាល ។ ហេតុនេះហើយទើបឃើញមានជាអត្ថបទគម្ពីរពុទ្ធសាសនាជាច្រើននៅតាមបណ្ណាល័យនានា ។
មិនតែប៉ុណ្ណោះអត្ថបទបែបព្រះពុទ្ធ សាសនាពោលបែបទស្សនៈពុទ្ធនិយមត្រូវបានអ្នកនិពន្ធខ្មែរយកមកធ្វើជាវិធីសាស្ត្រក្នុងការតាក់តែងអត្ថបទរបស់ខ្លួនផងដែរ ។ ការលើកយកទស្សនៈបុណ្យបាបរបស់ពុទ្ធសាសនាមកតាក់តែងឡើងនេះត្រូវបានអ្នកសិក្សាខ្លះវិភាគថាជាការលើកទឹកចិត្តដល់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ជាការលួងលោមកុំឱ្យពួកគាត់ធ្លាក់ទឹកចិត្ត បាក់ទឹកចិត្ត ដោយចាត់ទុកហេតុការណ៍ ឬទុក្ខលំបាកវេទនាដែលខ្លួនជួបប្រទះនេះជាកម្មពៀររបស់ខ្លួនដែលបាន សាងមកពីអតីតជាតិ ។
បើតាមទ្រឹស្តីព្រះពុទ្ធសាសនា កម្មផលពិតជាមាន សត្វធ្វើកម្មណានឹងទទួលផលអំពីកម្មនោះជាប្រាកដ ។ សត្វទាំងឡាយមានកម្មជារបស់ខ្លួន មានកម្មជាកំណើត មានកម្មជាទីរលឹកតប មានកម្មជាពូជ គឺកម្មនេះប្រៀបបាននឹងស្រមោលអន្ទោលតាមប្រាណគ្រប់ពេល គ្រប់ជាតិមិនឃ្លាតទៅណាឡើយ ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ