រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មនុស្សភាគច្រើនបានត្រឹមតែអះអាងថា មានការប៉ះពាល់គ្រប់ផ្នែក នៅក្នុងវិស័យនេះវិស័យនោះ ចាប់តាំងពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែមិនបានដឹងថា ទំហំនៃការខូចខាតមានកម្រិតណា និងប៉ះពាល់បែបណាឡើយ ។…
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ មនុស្សភាគច្រើនបានត្រឹមតែអះអាងថា មានការប៉ះពាល់គ្រប់ផ្នែក នៅក្នុងវិស័យនេះវិស័យនោះ ចាប់តាំងពីផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩ ប៉ុន្តែមិនបានដឹងថា ទំហំនៃការខូចខាតមានកម្រិតណា និងប៉ះពាល់បែបណាឡើយ ។ គ្រាន់តែក្នុងវិស័យកីឡាតែមួយមុខ មានផលប៉ះពាល់មិនសល់សហព័ន្ធណាមួយឡើយ។
យោងតាមមន្ត្រីសហព័ន្ធស្ទើរគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់បញ្ជាក់ថា កីឡាករដែលត្រៀមចេញទៅហ្វឹកហាត់នៅក្រៅប្រទេសទាំងអស់ ត្រូវបានលុបគម្រោងចោល ធ្វើឱ្យកីឡាករ កីឡាការិនីទាំងនោះបាត់បង់ឱកាសបង្កើនសមត្ថភាពជាមួយអ្នកជំនាញនៅក្រៅប្រទេស និងបាត់បង់ឱកាសស្វែករកបទពិសោធន៍ដែលខ្លួនត្រូវទទួលបាន ។ ការហ្វឹកហាត់ជាលក្ខណៈជុំៗក្នុងស្រុកក៏ត្រូវរំសាយចោល ដោយកំណត់ឱ្យកីឡាករ និងគ្រូបង្វឹកហ្វឹកហាត់នៅផ្ទះជាជំនួស ។
ការហ្វឹកហាត់បែបនេះ មិនបានជួយបង្កើនចំណេះជំនាញកីឡាករកីឡាការិនីទាំងនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញបែរជាធ្វើឱ្យពួកគេម្នាក់ៗក្លាយជាកីឡាករដែលបាត់បង់សមត្ថភាព ដោយសារតែការហ្វឹកហាត់តាមផ្ទះរៀងៗខ្លួន បើទោះជាមានគ្រូបង្វឹកតាមដាន ក៏មិនអាចម៉ត់ចត់ដូចការហ្វឹកហាត់ជាក្រុម និងមានការកំណត់ម៉ោងពេល ប្រកបដោយរូបមន្តច្បាស់លាស់ ។ ងាកទៅកាន់ការប្រកួតដែលបានគ្រោងទុកវិញ គឺអាចនិយាយបានថា លុបចោលជាសាកល ។ ទាំងការប្រកួតនៅក្រៅប្រទេស និងនៅក្នុងប្រទេស សុទ្ធតែឯកភាពគ្នាលើកពេល និងលុបចោលដែលធ្វើឱ្យកីឡាករកម្ពុជារំពឹងពីការត្រៀមខ្លួនក្នុងការចូលរួមសុទ្ធតែខកបំណង ។
កីឡាករដែលមានឈ្មោះត្រូវប្រកួត សុទ្ធតែសម្ដែងអារម្មណ៍ខកចិត្ត ដែលម្នាក់ៗ គិតថានឹងបានបញ្ចេញថ្វីដៃលើឆាកអន្តរជាតិ ឬក្នុងការប្រកួតក្នុងស្រុក តែបែរជាត្រូវដេកផ្ទះ ។ កីឡាករខ្លះដែលគិតថាខ្លួននឹងឈ្នះប្រាក់រង្វាន់ពីការប្រកួត ឬឈ្នះមេដាយលើឆាកអន្តរជាតិ ដើម្បីទទួលបានប្រាក់រង្វាន់ពីថ្នាក់ដឹកនាំ ក៏ក្លាយជាអសារបង់។ កីឡាករដែលមានប្រាក់ខែដូចជាក្នុងវិស័យបាល់ទាត់អាជីព ក៏ត្រូវបានស្នើឱ្យកាត់ប្រាក់ខែ ខណៈដែលបុគ្គលិកផ្នែកខ្លះក៏ត្រូវបានកាត់ចោល ដើម្បីកុំឱ្យមានការចំណាយនៅក្នុងដំណាក់កាលកូវីដ-១៩។
ការប្រកួតនៅក្នុងវិស័យបាល់ទាត់ ត្រូវបានលុបចោល ដែលនាំឱ្យក្រុមហ៊ុនជាម្ចាស់ស្ពុនស័រ កាត់ការឧបត្ថម្ភ ហើយក្រុមហ៊ុនខ្លះសម្រេចចិត្តដកខ្លួន ។ កីឡាករខ្លះអះអាងថា ធ្លាប់រកចំណូលបានពីការឡើងប្រកួតដូចជាក្នុងវិស័យប្រដាល់ និងធ្លាប់អួតថា រកចំណូលបានពីការបង្វឹកសិស្សតាមផ្ទះ ឬតាមក្លិប ក៏ត្រូវបាត់ចំណូល ។ បើទោះក្នុងសង្វៀនប្រដាល់មួយចំនួនបានសម្រេចចិត្តបើកទ្វារវិញ ប៉ុន្តែគេសុទ្ធតែមើលឃើញថា មិនបានទូលាយក្នុងការផ្ដល់ឱ្យអ្នកប្រដាល់ដែលធ្លាប់មានទីផ្សារបានឡើងប្រកួតនោះទេ ដោយសារតែសង្វៀនត្រូវបានបន្ថយ ហើយការប្រកួតក៏មានត្រឹមតែការប្រកួតរវាងកីឡាករជាតិ និងកីឡាករជាតិ ដែលមិនសូវបានតម្លៃខ្លួនល្អ ។
អ្វីដែលគេកត់សម្គាល់ទៅទៀត គឺខណៈពេលដែលកីឡាករ និងសហព័ន្ធទាំងអស់ ប្រឈមនឹងបាត់ចំណូលស្ទើរ១០០ភាគរយ ដោយសារតែការផ្អាកសកម្មភាពបែបហ្នឹងទៅហើយ នៅតែត្រូវប្រឈមនឹងការចំណាយលើទឹកអាល់កុល និងម៉ាស់ចែកដល់កីឡាករ ឬតម្កល់ទុកក្នុងសហព័ន្ធ និងទុកតាមផ្ទះ ដើម្បីការពារទប់ស្កាត់មេរោគកូវីដ-១៩ទៅទៀត ។ អ្នកខ្លះត្រូវបង្ខំចិត្តកាត់បន្ថយការចំណាយផ្សេងៗ ដើម្បីទិញទឹកអាល់កុល និងម៉ាស់ដែលឡើងថ្លៃនៅក្នុងរយៈពេលនេះដែរ ។
បើទោះជាក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា ប្រកាសបន្តផ្ដល់ប្រាក់ខែ និងផ្ដល់ថ្លៃអាហារ ទោះមិនហាត់ជុំគ្នា តែសតិអារម្មណ៍នៃការភ័យថាខ្លួនមិនដឹងចុះខ្សោយក្រោយចប់កូវីដ-១៩កម្រិតណា នៅតែធ្វើឱ្យកីឡាករលែងមានទំនុកចិត្តលើខ្លួនឯង។
កីឡាករស្ទើរគ្រប់ផ្នែកសុទ្ធតែអះអាងថា យ៉ាងហោចត្រូវការ៣ខែដើម្បីហ្វឹកហាត់ជាប់លាប់ទើបអាចដូចដើម ខណៈដែលស្ថានភាពនេះបើទោះជាស្ងប់ស្ងាត់ជាងមុនក៏មិនដឹងអូសបន្លាយដល់ពេលណា ។ កីឡាករមួយចំនួនត្រូវគេឃើញងាកទៅលក់អនឡាញ និងខ្លះទៅសម្ងំនៅស្រុកដើម្បីទប់ស្កាត់ស្ថានការណ៍នោះផងដែលរឹតតែធ្វើឱ្យពួកគេឃ្លាតឆ្ងាយពីការយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះអាជីពកីឡាដូចមុន។
មានការភ័យបារម្ភថា កីឡាករមួយចំនួនជាពិសេសក្នុងវិស័យប្រដាល់ អាចនឹងបោះបង់អាជីពច្រើននោះផង នៅពេលចប់កូវីដ-១៩ ដោយសារតែក្នុងពេលនេះ បានឃ្លាតកាន់តែឆ្ងាយពីអាជីពកីឡា ហើយធ្វើឱ្យសមត្ថភាពថមថយ ។ នេះក៏ជាការប៉ះពាល់ដល់ថ្នាលឬធនធានរបស់កម្ពុជា ដែលបានប្រកាសត្រៀមខ្លួន សម្រាប់ការប្រកួតស៊ីហ្គេមនៅឆ្នាំ២០២៣ ដែលរំកិលជិតដល់ផងដែរ ។ យ៉ាងណាមិញ គេនៅតែមើលឃើញថា វិស័យប្រដាល់នៅកម្ពុជាមានផលប៉ះពាល់តិចតួច បើធៀបនឹងប្រទេសដែលរងការប៉ះពាល់ធ្ងន់ធ្ងរដោយកូវីដ-១៩៕ (កែសម្រួលដោយ ៖ បុប្ផា)
ចែករំលែកព័តមាននេះ