នៅក្នុងសៀវភៅឱវាទបាតិមោក្ខព្រះមានព្រះភាគបានត្រាស់ថា បព្វជិតឬសមណៈរូបណាដែលចង់សម្រេចព្រះនិព្វានឆាប់ត្រូវមានខន្តីអត់ទ្រាំឲ្យច្រើន, កុំលុះក្នុងអំណាចនៃកិលេសដ៏អាក្រក់គ្រោតគ្រាតដែលកើតឡើងដរាបដល់ប្រទូស្ដនឹងអ្នកដទៃ ឬបៀតបៀនអ្នកដទៃនោះឡើយ ។ អ្នកបួសគួរមានខន្តីជាត្រីមុខ បើមិនមានខន្តីទេ ចេះតែព្យាបាទឬបៀតបៀនអ្នកដទៃ នោះព្រះបរមគ្រូជាម្ចាស់មិនត្រាស់ហៅថាជាបព្វជិត ឬសមណៈ…
នៅក្នុងសៀវភៅឱវាទបាតិមោក្ខព្រះមានព្រះភាគបានត្រាស់ថា បព្វជិតឬសមណៈរូបណាដែលចង់សម្រេចព្រះនិព្វានឆាប់ត្រូវមានខន្តីអត់ទ្រាំឲ្យច្រើន, កុំលុះក្នុងអំណាចនៃកិលេសដ៏អាក្រក់គ្រោតគ្រាតដែលកើតឡើងដរាបដល់ប្រទូស្ដនឹងអ្នកដទៃ ឬបៀតបៀនអ្នកដទៃនោះឡើយ ។
អ្នកបួសគួរមានខន្តីជាត្រីមុខ បើមិនមានខន្តីទេ ចេះតែព្យាបាទឬបៀតបៀនអ្នកដទៃ នោះព្រះបរមគ្រូជាម្ចាស់មិនត្រាស់ហៅថាជាបព្វជិត ឬសមណៈ សក្យបុត្រនៃព្រះពុទ្ធឡើយ ។
ព្រះពុទ្ធទាំងឡាយ ដែលបានសម្រេចធម៌ជាន់ខ្ពស់ផុតស្រឡះទុក្ខទោសទាំងពួង គឺព្រះអង្គតែងស្ថិតនៅក្នុងខន្តីនេះឯងដែលជាកំពូលធម៌ក្នុងលោក ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ