យុវសិស្សម្នាក់ចូលហាងសម្លៀកបំពាក់ទិញស្រោមដៃមួយគូផ្ញើសង្សារសម្រាប់ជាកាដូថ្ងៃខួបកំណើតនាង។ នាយពឹងនារីលក់ខោអាវពាក់សាកឱ្យខ្លួនមើលឃើញថាសមមែន ក៏យល់ព្រមទិញយក ដោយសុំឱ្យវេចខ្ចប់ស្អាតបាតខ្ចប់ជាមួយសំបុត្រមួយផង។ ប៉ុន្តែដោយហេតុភ្ញៀវទិញរបស់ច្រើននាក់ពេក នារីលក់ខោអាវប្រញាប់ប្រញាល់ក៏ខ្ចប់ច្រឡំខោស្លុីបរបស់អ្នកផ្សេងទៅវិញ។
នាងក្រមុំជាសង្សារយុវសិស្សខាងលើបានទទួលកញ្ចប់កាដូភ្ជាប់ជាមួួយសំបុត្រមួយមានសេចក្តីដូចតទៅ ៈ «អូនសម្លាញ់, បងសង្ឃឹមថា អូនពេញចិត្តកាដូរបស់បង។ ពេលទិញវា បងបានពឹងនារីលក់ទំនិញសាកនៅចំពោះមុខឱ្យបងមើល បងឃើញថាសម
មែន ។
អូនកុំភ្លេចពាក់វានៅថ្ងៃសៅរ៍ដែលជាថ្ងៃណាត់ជួបគ្នារបស់ពួកយើងណា៎។ បងចង់ឃើញអូនពាក់វាដោយផ្ទាល់ភ្នែក»។
នាងក្រមុំជាសង្សារអានសំបុត្រចប់អៀនក្រហមមុខ នឹកក្នុងចិត្ត ៈ «ស្ត្រីលក់ខោអាវម្នាក់នោះអីក៏ហ៊ានម្ល៉េះ យល់ព្រមស្លៀកសាកខោស្លុីបទាំងថ្ងៃឱ្យប្រុសមើលកណ្តាលហាងសម្លៀកបំពាក់អុីចឹងទៅរួច!»៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ