រាជធានីភ្នំពេញ ៖ ប្រជាកសិករដែលធ្លាប់ដាក់ក្តីរំពឹង និងផ្ញើវាសនាលើដំណាំម្រេចនាពេលកន្លងមកស្ថិតនៅឃុំដារ ស្រុកមេមត់ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ស្រាប់តែចូលមកដល់ដើមឆ្នាំ២០២០នេះ បងប្អូនកសិករមួយចំនួនបានបាត់បង់ជំនឿលើដំណាំម្រេចដោយសារតែតម្លៃម្រេចធ្លាក់ចុះសឹងតែមិនគ្រប់ថ្លៃដើមនិងកម្លាំងពលកម្មផងនោះ បានងាកមកបង្កើតក្តីសង្ឃឹមលើការដាំដុះដំណាំប្រើការថែទាំក្នុងរយៈពេលខ្លី ឬដំណាំផ្សេងទៀតដែលឆាប់ហុចផលវិញ ។
លោក នួន ធឿន កសិកររស់នៅភូមិ-ឃុំខាងលើបានឱ្យដឹងកាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមីនាថា មូលហេតុដែលលោកបោះបង់ដំណាំម្រេចងាកមកដាំឆៃថាវជំនួសវិញ ដោយសារម្រេចវាងាប់ (ជំងឺ), ហើយណាមួយតម្លៃម្រេចចុះថ្លៃមិនអាចឱ្យអ្នកដាំដុះរកប្រាក់ចំណេញបាននោះទេ ។ កាលពីពេលមុនៗ តម្លៃម្រេចខ្មៅមានតម្លៃល្អគ្រាន់បើ គឺថ្លៃពី៣៨.០០០ទៅ៤០.០០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម តែមកដល់សព្វថ្ងៃវាបានធ្លាក់ចុះយ៉ាងគំហុកមកនៅត្រឹមតែរង្វង់ពី ៦.៨០០ទៅ៧.០០០រៀលប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយគីឡូក្រាម ។
លោក នួន ធឿន បានឱ្យដឹងថា «ខ្ញុំបានដកដំណាំម្រេចបោះចោល ហើយងាកមកដាំឆៃថាវជំនួសទើបបាន៣ ឬ៤ខែលើផ្ទៃដីសរុបជិត២ហិកតា ។ យើងដាំម្រេចវាអត់កើតអីចឹងយើងដាំឆៃថាវវាឆាប់បានផលនិងឆាប់បានប្រាក់ចំណូលមកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ។ ឆៃថាវដល់ពេលត្រូវដក យើងលក់ម៉ៅទៅឱ្យឈ្មួញណាហ៊ានទិញថ្លៃ គឺយើងលក់ឱ្យអ្នកនោះ ។ ដាំឆៃថាវលើផ្ទៃដីតែ៤០ ឬ៥០អា (ប្រមាណកន្លះហិកតាដី) បានថ្លៃ៤លានទៅ៥លានរៀល ហើយកាត់ចំណាយអស់នៅសល់ប្រាក់ជាង១,៥លានរៀលសម្រាប់ទុកផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ»។
លោកបានបន្តថា «នៅមួយឆ្នាំចុងក្រោយ ខ្ញុំមិនទទួលបានផល ឬប្រាក់ចំណូលពីដំណាំម្រេចនេះទេ ព្រោះម្រេចចុះថ្លៃខ្លាំងណាស់ ។ យើងជួលគេបេះចំណាយប្រាក់អស់១លានរៀល តែនៅពេលលក់ចេញវិញបានប្រាក់តែ ១,៣លានរៀល នេះមិនទាន់គិតទៅលើការចំណាយថែទាំកាលពីដើមគ្រានោះទេ អីចឹងបានខ្ញុំសម្រេចថាដកជម្លុងម្រេចចេញមកដាំឆៃថាវជាមុខរបរដាំដំណាំវិលល្ងាចវិញម្តង» ។
បើតាមកសិករដាំម្រេចរយៈពេល១៦ឆ្នាំរូបនេះបានបន្តថា ម្រេចរបស់លោកចាប់
ផ្តើមមានជំងឺ ឬងាប់នៅក្នុងរយៈពេល៦ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ហើយព្យាយាមរកថ្នាំព្យាបាលម្រេចយ៉ាងណាក៏មិនអាចម្រេចនៅតែងាប់ ហើយកសិករផ្សេងទៀតនៅក្នុងតំបន់ខ្លះគេដកម្រេចចោលមកដាំកៅស៊ូ ស្វាយចន្ទី។ចំណែកកសិករផ្សេងទៀតទុកដីចោលសុខចិត្តធ្វើការសំណាកស្រុកនិងកសិករខ្លះដើរស៊ីឈ្មួលធ្វើការនៅក្នុងតំបន់តិចតួច។លោកបានបន្តថា «តាំងពីខ្ញុំចុះដាំម្រេចមកដូចមិនដែលឃើញខាងអ្នកជំនាញណាមកធ្វើការណែនាំទេ យើងធ្វើអ្វីៗតាមរយៈការយល់ដឹងតាមគ្នា ប្រើថ្នាំ ដាក់ជី។មិនទាន់ឃើញខាងណាមកចុះណែនាំឱ្យបានពិតប្រាកដផង។ បើតាមខ្ញុំដឹងនៅថ្ងៃខាងមុខប្រហែលគ្មានអ្នកចង់ដាំម្រេចទៀតទេ បើទោះបីតម្លៃម្រេចឡើងថ្លែវិញ ព្រោះគ្មានលទ្ធភាព តួយ៉ាងដូចរូបខ្ញុំអស់លទ្ធភាពដាំម្រេច»។
លោកញ៉ែម សុខគា កសិករដែលធ្លាប់ដាំម្រេចរស់នៅភូមិ-ឃុំខាងលើបានឱ្យដឹងថា «មកដល់ពេលនេះយើងដាំបានស្វាយចន្ទីបានជាង១ពាន់ដើម ហើយមូលហេតុដែលបោះបង់ម្រេចងាកមកដាំស្វាយចន្ទី គឺដោយសារតែរត់មិនរួចទៅលើថ្លៃចំណាយ ទាំងលើការថែទាំម្រេច និងកម្លាំងពលកម្ម។ ផ្លែម្រេចពេលយើងបេះហើយលក់ចេញវិញវាមិនរួចខ្លួន (ខាត) អីចឹងនៅតស៊ូជាមួយម្រេចលែងបានព្រោះធ្លាប់ខាត៣ឆ្នាំជាប់ៗគ្នា ដែលគិតទៅក្នុងមួយឆ្នាំអស់ខាតប្រាក់ប្រមាណជាង៣ពាន់ដុល្លារអាមេរិកឯណោះ »។ លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា « ម្រេចរបស់ខ្ញុំវាមិនតើតជំងឺអ្វីទេ តែវាខាតដល់អីចឹងខ្ញុំឈប់ស្រោចទឹកទុកវាឱ្យងាប់លើផ្ទៃដី២ហិកតា។ មូលហេតុជ្រើសរើសដាំស្វាយចន្ទី ដោយសារខ្ញុំគិតថាស្វាយចន្ទីនេះវាមិនពិបាកក្នុងការស្រោចទឹកដូចម្រេច»៕ កែសម្រួលដោយ ៖ សុឃាក់
ចែករំលែកព័តមាននេះ