មនុស្សកើតមកក្នុងសង្សារភពរមែងជាទីពឹងស្នាក់អាស្រ័យដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ទោះជាទីពឹងនោះម្តងម្កាល ឬជានិច្ចកាលក្តី គឺចៀសមិនផុតទេ គ្មានបុគ្គលណារស់នៅតែឯងផ្តាច់ខ្លួនចេញពីសង្គមមនុស្សបានឡើយ ។ ការរស់នៅរបស់មនុស្សក្នុងលោកនេះ ត្រូវអាស្រ័យគ្នានិងគ្នាជាធម្មតា មាតាបិតាជាទីពឹងរបស់បុត្រធីតា គ្រូអាចារ្យ…
មនុស្សកើតមកក្នុងសង្សារភពរមែងជាទីពឹងស្នាក់អាស្រ័យដល់គ្នាទៅវិញទៅមក ទោះជាទីពឹងនោះម្តងម្កាល ឬជានិច្ចកាលក្តី គឺចៀសមិនផុតទេ គ្មានបុគ្គលណារស់នៅតែឯងផ្តាច់ខ្លួនចេញពីសង្គមមនុស្សបានឡើយ ។
ការរស់នៅរបស់មនុស្សក្នុងលោកនេះ ត្រូវអាស្រ័យគ្នានិងគ្នាជាធម្មតា មាតាបិតាជាទីពឹងរបស់បុត្រធីតា គ្រូអាចារ្យ ជាទីពឹងរបស់សិស្សានុសិស្ស ព្រះមហាក្សត្រ ជាទីពឹងរបស់អាណាប្រជានុរាស្ត្រ ព្រះសម្ពុទ្ធជាទីពឹងរបស់ពុទ្ធសាសនិក ។
ចុះហេតុដូចម្តេច បានជាក្នុងបទព្រះគាថាមួយ ព្រះភគវាទ្រង់ត្រាស់ថា ខ្លួនឯងជាទីពឹងរបស់ខ្លួនឯង អ្នកដទៃដូចម្តេចនឹងជាទីពឹងបានដូច្នេះទៅវិញ ? សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ