នៅក្នុងពំនោលព្រះពុទ្ធសាសនាបានពោលធៀបយ៉ាងនេះថា មានសត្រូវម្នាក់ក្នុងជីវិតដូចមានខ្សាច់មួយគ្រាប់នៅក្នុងភ្នែកពិតជាមិនបានសុខឡើយ ដូច្នេះដើម្បីបានជាទីស្រឡាញ់នៃអ្នកផងទាំងពួង បុគ្គលគួរប្រព្រឹត្តសេចក្តីល្អ ធ្វើបុណ្យ បំពេញទាន សាងតែសុចរិតធម៌ឱ្យបានច្រើន និងកសាងតែមិត្តភាពទៅបានហើយ ។
ប៉ុន្តែបើយើងលះបង់អំពើល្អចោលដោយខ្លួនឯងហើយ នោះសេចក្តីទុក្ខប្រាកដជានឹងកើតមានដល់ខ្លួនដោយប្រការណាមួយមិនខាន គឺគ្មាននរណាអាចជួយយើងបានឡើយ ឪពុកម្ដាយ ញាតិមិត្ត បងប្អូន គ្រូអាចារ្យបានត្រឹមតែជាអ្នកទូន្មាន ប្រៀនប្រដៅ អប់រំណែនាំ បង្ហាត់បង្ហាញផ្លូវប៉ុណ្ណោះ ចំណែកការប្រព្រឹត្តធ្វើផ្ទាល់ ជារឿងរបស់យើងសុទ្ធសាធ ធ្វើល្អបានសុខ ប្រព្រឹត្តអាក្រក់ នាំទុក្ខ នេះជារឿងពិតនៃជីវិត ។
ព្រះមានបុណ្យបានត្រាស់ថា គុណធម៌គឺសេចក្ដីល្អក្នុងខ្លួន មនុស្សគ្រប់រូបត្រូវសាងដោយខ្លួនឯង មិនមានព្រះឯណាអាចសាងឲ្យយើងបានឡើយ អ្នកណាធ្វើ អ្នកនោះនឹងទទួលផល ។ សាន សារិន
ចែករំលែកព័តមាននេះ