ខេត្តកំពង់ចាម ៖ រទេះដំរីមានកង់ធំដាក់តាំងនៅក្នុងបរិវេណវត្តសិរីមង្គល ហៅវត្តចុងជាច ស្ថិតនៅភូមិចុងជាច ឃុំចុងជាច ស្រុកតំបែរ ។ លោកយាយយីម អំ អាយុ៦៩ឆ្នាំ រស់នៅភូមិគោកស្រឡៅ ឃុំចុងជាច មានប្រសាសន៍ឱ្យដឹងនៅព្រឹកថ្ងៃទី៦ មេសា ថា កាលពីពេលរូបគាត់នៅវ័យ១៧ឆ្នាំ ព្រះចៅអធិការព្រះនាមយូ បានកៀងគរប្រជាជនប្រុសស្រីនៅក្នុងស្រុកតំបែរ ទៅកាប់ឈើនៅក្រសាំងគោក ស្រឡៅ តារាម… ក្នុងស្រុកតំបែរ ហើយប្រើរទេះយក្ស១គ្រឿងដឹកឈើចេញពីក្នុងព្រៃទៅដាក់បរិវេណវត្តចុងជាច សម្រាប់កសាងព្រះវិហារ ។ ការសង់ព្រះវិហារនោះប្រើជាងជាច្រើននាក់ ។
តាំងពីតូចមក លោកយាយឃើញរទេះដំរី១គ្រឿងនោះនៅក្នុងវត្តចុងជាច ។ ព្រះចៅអធិការវត្តដឹកនាំពុទ្ធបិរស័ទកសាងព្រះវិហារពីឈើ និងថ្មភក់បុរាណដោយប្រើរទេះយក្សសម្រាប់ដឹកជញ្ជូនសម្ភារធំៗ។ ថ្មភក់យកពីស្រះមួយ ដាក់រៀបចំធ្វើជាខឿនព្រះវិហារ ផ្នែកខាងក្រោមឱ្យមានសោភ័ណភាពសម្រាប់ទាក់ទាញដល់ប្រជាពលរដ្ឋជិតឆ្ងាយធ្វើបុណ្យទាន ។
លោកយាយយីម អំ បន្តថា បើគិតពីអាយុកាលរទេះដំរីនោះតាំងពីជំនាន់ ១-ព្រះចៅអធិការវត្តព្រះនាមយូ ២-ព្រះចៅអធិការវត្តព្រះនាមស៊ុំ ៣-ព្រះចៅអធិការវត្តព្រះនាមសឿន និងសព្វថ្ងៃនេះក្រោមការដឹកនាំរបស់ព្រះចៅអធិការព្រះនាមម៉ុន ប៊ុនម៉ែន ។ រទេះនេះ គេដាក់តាំងនៅមុខព្រះវិហារចាស់ដែលមិនប្រើប្រាស់ ។
ព្រះចៅអធិការវត្តចុងជាច និងជាអនុគណស្រុកតំបែរ ព្រះនាមម៉ុន ប៊ុនម៉ែន មានថេរដីកាថា រទេះដំរីនេះមានសារសំខាន់ណាស់ ដោយក្នុងជំនាន់មុនគេប្រើសម្រាប់អូសឈើពីក្នុងព្រៃមកកសាងព្រះវិហារ ។ ព្រះវិហារនោះតម្កល់ព្រះពុទ្ធរូបធំ និងតូច ។ គិតរហូតដល់ឆ្នាំ២០១៣ ព្រះវិហារចាស់នោះមានអាយុកាល១០៩ឆ្នាំហើយ ។
ព្រះចៅអធិការវត្តចុងជាច បញ្ជាក់ថា ព្រះវិហារចាស់បិទទ្វារមិនអនុញ្ញាតឱ្យប្រើប្រាស់៣ឆ្នាំមកហើយ ដោយសារតែចាស់ទ្រុឌទ្រោមពេក ខណៈព្រះវិហារថ្មីសាងសង់ពីបេតុងស្ថិតនៅទន្ទឹមគ្នាសម្រាប់គោរពបូជា ។ ពីមុនមានគម្រោងវាយព្រះវិហារចាស់ចោល តែត្រូវមន្ទីរវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈឱ្យរក្សាទុក ព្រោះព្រះវិហារមានអាយុកាលលើសពី៨០ឆ្នាំ ចាត់ទុកថាជារបស់បុរាណ ។ ចំណែករទេះដំរី១គ្រឿងនោះ តាំងរក្សាទុកនៅខាងមុខព្រះវិហារចាស់ មិនអនុញ្ញាតឱ្យនរណាយកទៅណាឡើយ ព្រោះជារបស់បុរាណ មានអាយុកាលជាង១០០ឆ្នាំដែរ ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ