ខេត្តស្ទឹងត្រែង ៖ ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងភូមិអូរត្រែល ឃុំថាឡាបបរិវ៉ាត់ ស្រុកថាឡាបបរិវ៉ាត់ រាប់រយនាក់បានផ្អើលនាំគ្នាទៅជីកលុងរណ្តៅយកដីទៅលាងទឹកដើម្បីរកមាសដែលគេអះអាងថាជាមាសបន្សល់ទុកពីសម័យបុរាណ ហើយអ្នកខ្លះមានលាភសំណាងក៏រកបានរហូតដល់រាប់តម្លឹង ឯអ្នកខ្លះបានតែបន្តិចបន្តួច ។ ការផ្អើលនាំគ្នាទៅជីកដី លុងជារណ្តៅជ្រៅៗនោះ គេមិនបានឃើញសមត្ថកិច្ច ឬអាជ្ញាធរទៅហាមឃាត់ទេ ។ តំបន់ដែលប្រជាពលរដ្ឋផ្អើលទៅជីកយកអាចម៍ដីទៅលាងរកមាសនោះ ជាតំបន់ដែលប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅយូរឆ្នាំមកហើយ ។
អ្នកភូមិអូរត្រែល និយាយប្រហាក់ប្រហែលគ្នាថា ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅពេលរដូវទឹកស្រក អ្នករស់នៅក្នុងភូមិនេះ តែងនាំគ្នាជីកដីលុងជារណ្តៅដូចរន្ធបាយខុមដែលរណ្តៅខ្លះមានជម្រៅជាងមួយម៉ែត្រចុះទៅក្រោម ដោយការយកអាចម៍ដីទៅរែងក្នុងទឹកទន្លេ ។ ក្នុងការកាប់ និងជីកក្រោមកម្តៅថ្ងៃរបស់ពួកគាត់ អ្នកខ្លះក៏មានភ័ព្វសំណាងបានមាសរាប់តម្លឹង ចំណែកអ្នកខ្លះទៀតបានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ ។
ជាក់ស្តែងថ្មីៗនេះ មានអ្នកភូមិអូរត្រែលបានជីកដីយកទៅលាងក៏បានចិញ្ចៀន២វង់ និងគ្រាប់អង្កាំមួយគ្រាប់មានទម្ងន់ជិត២តម្លឹងមាស ដែលមានក្បាច់រចនាពីសម័យបុរាណ ហើយយកទៅលក់ឱ្យអ្នកលក់មាសនៅផ្សារស្ទឹងត្រែងបានប្រាក់ចំនួន12.800.000រៀល(ដប់ពីរលានប៉ែតសិបម៉ឺនរៀល) ។ ការមានភ័ព្វសំណាងរបស់អ្នកភូមិនោះ បានជំរុញឱ្យអ្នកភូមិដទៃទៀតភ្លូកទឹកភ្លូកដីដណ្តើមគ្នាជីកយកអាចម៍ដីច្រកក្នុងការ៉ុង យកទៅលាងនៅមាត់ទន្លេយ៉ាងពពាក់ពពូន ។
ដោយសារនៅចំណុចនោះជាការដ្ឋានសាងសង់ស្ពាន ក្រុមហ៊ុនចិនបានហាមឃាត់អ្នកភូមិដែលកាយយកអាចម៍ដីត្រូវលុបវិញ តែពួកគាត់មិនលុបបែរជាជីកនៅកន្លែងផ្សេងទៀត ។
អ្នកភូមិម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយលាងអាចម៍ដីនៅមាត់ទន្លេ បាននិយាយថា ទីកន្លែងនោះមិនមានប្រភពរ៉ែមាស រ៉ែប្រាក់ អ្វីទេ ដោយមាសដែលពួកគាត់រែងបានភាគច្រើនជាគ្រឿងអលង្ការសល់ពីសម័យបុរាណ មានដូចជា ចិញ្ចៀន គ្រាប់អង្កាំ កងដៃ កងជើងជាដើម ព្រោះទីនោះ កាលពីសម័យបុរាណជាកន្លែងបញ្ចុះសាកសព ។ អ្នកភូមិប្រាប់ថា ពេលពួកគាត់ជីកដីតែងប្រទះឃើញឆ្អឹង និងលលាដ៍ក្បាលមនុស្សធំៗជាងបាត្រលោកសង្ឃទៅទៀត តែឆ្អឹងទាំងនោះ គ្រាន់តែកាន់ក៏ផុយរលួយដែរ ពេលខ្លះប្រទះឃើញបំណែក ផើង ក្អម ដែលធ្វើកាលពីសម័យបុរាណ។ ដូច្នេះចាស់ៗនៅក្នុងភូមិនោះគិតថា មាសដែលគេរែងបាននោះ ជាមាសដែលជាប់ខ្លួនសាកសពមនុស្សបុរាណ ត្រូវគេបញ្ចុះជាមួយសពកាលពីសម័យដ៏យូរលង់មកហើយ ។
ប្រភពបន្តថា នៅមិនឆ្ងាយពីកន្លែងអ្នកភូមិជីកដីនោះ ពីមុនមានប្រាសាទមួយតែពួកគាត់មិនស្គាល់ថាប្រាសាទនោះឈ្មោះអ្វីឡើយ និងបែកបាក់ខ្ទេចខ្ទីអស់ទៅហើយនៅសល់តែបំណែកចម្លាក់ថ្មខ្លះៗដែលបន្សល់ទុកក្បែរនោះ ។ តាមអំណះអំណាងមិនច្បាស់លាស់និយាយថា ប្រាសាទនោះកាលពីមុនមកត្រូវជនបរទេសមានបារាំងនិងថៃចូលទៅមើលនិងកាយដីក្បែរគ្រឹះប្រាសាទយកផ្ទាំងថ្មបុរាណដែលមានចម្លាក់រចនាបថពីសម័យបុរាណនោះអស់ជាច្រើនផ្ទាំង ហើយនៅក្នុងបរិវេណប្រាសាទផ្នែកខាងក្រោមមានរូបចម្លាក់វត្ថុបុរាណជាច្រើនក៏ត្រូវពួកបារាំងនិងថៃប្រមូលយកទៅអស់ដែរ ។ តែនៅមានចម្លាក់ថ្មមួយផ្ទាំងមិនក្រាសប៉ុន្មានទេត្រូវពួកបារាំងនិងថៃកប់ទុកក្នុងដីរហូតដល់បច្ចុប្បន្ននេះ ។
តាមសម្តីអ្នកភូមិដដែលនិងយាយបន្ថែមថា កាលនោះចម្លាក់ថ្ម និងអក្សរលើសិលាចារឹកពួកបារាំងនិងថៃខំប្រឹងថតយ៉ាងណាក៏ថតមិនជាប់ដែរទើបពួកគេជីកកាយលើកទាំងផ្ទាំងយកទៅអស់រលីងនៅសល់តែមួយផ្ទាំងប៉ុណ្ណោះ។ ដោយឡែកចាស់ៗដែលបានដឹងតគ្នាមកបាននិយាយថា ប្រាសាទនោះសាងសង់អំពីដីឥដ្ឋនិងថ្មភក់ប្រហែលនៅសតវត្សទី៦ មុនសម័យអង្គរ៕
ចែករំលែកព័តមាននេះ