រាជធានីភ្នំពេញ ៖ «សិល្បៈបុរាណផ្នែកយីកេរបស់ខ្មែរយើងអាចឈានទៅរកការបាត់បង់រូបរាង ដោយសារតែយុវវ័យសម័យនេះ បានចាប់អារម្មណ៍ងាកទៅរកសិល្បៈបែបសម័យឡូយឆាយ ខណៈពេលដែលការសម្តែងម្តងៗក៏មិនសូវមានទស្សនិកជនខ្មែរចូលទស្សនាច្រើនឡើយ» ។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោកសាស្ត្រាចារ្យសិល្បៈផ្នែកបុរាណ អៀង ស៊ីធុល ដែលបានបង្ហាញ
រាជធានីភ្នំពេញ ៖ «សិល្បៈបុរាណផ្នែកយីកេរបស់ខ្មែរយើងអាចឈានទៅរកការបាត់បង់រូបរាង ដោយសារតែយុវវ័យសម័យនេះ បានចាប់អារម្មណ៍ងាកទៅរកសិល្បៈបែបសម័យឡូយឆាយ ខណៈពេលដែលការសម្តែងម្តងៗក៏មិនសូវមានទស្សនិកជនខ្មែរចូលទស្សនាច្រើនឡើយ» ។ នេះជាការលើកឡើងរបស់លោកសាស្ត្រាចារ្យសិល្បៈផ្នែកបុរាណ អៀង ស៊ីធុល ដែលបានបង្ហាញក្តីបារម្ភយ៉ាងខ្លាំងពីការធ្លាក់ចុះប្រជាប្រិយភាពផ្នែកល្ខោនយីកេខ្មែរ ក្នុងស្រទាប់មហាជននាពេលបច្ចុប្បន្ន ។ ក្នុងនាមជាសាស្ត្រាចារ្យដឹកនាំបង្ហាត់បង្រៀនក្រុមកុមារបាសាក់នៅអង្គការសិល្បៈខ្មែរអមតៈ លោកអៀង ស៊ីធុល បានលើកឡើងថា ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នរបស់សិល្បៈល្ខោនយីកេខ្មែរ អាចឈានទៅរកការបាត់បង់នៃរូបរាង និងតម្លៃ ខណៈដែលយុវវ័យខ្មែរ ហាក់មិនសូវចាប់អារម្មណ៍ និងនាំគ្នាងាកទៅចាប់អារម្មណ៍សិល្បៈសម័យបែបឡូយឆាយនោះ ហើយតម្លៃនៃសិល្បៈល្ខោនយីកេកំពុងតែស្រុតចុះទៅៗ គួរឱ្យព្រួយបារម្ភ ។
សាស្ត្រាចារ្យរូបនេះបានបន្ថែមថា បើក្រឡេកមើលស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នយើងសង្កេតឃើញថា មិនមែនតែសិល្បៈបុរាណល្ខោនយីកេមួយនេះទេ ដែលប្រឈមទៅនឹងការបាត់បង់នៃរូពរាង ដោយសារកង្វះការគាំទ្រ និងផ្តល់តម្លៃ ក្នុងនោះសិល្បៈបុរាណខ្មែរជាច្រើនទៀត ដូចជា ល្ខោនបាសាក់ អាប៉េ អាយ៉ៃ ចាបីុដងវែងជាដើម ក៏ប្រឈមទៅនឹងបញ្ហានេះដូចគ្នាផងដែរ ។ លោកបញ្ជាក់ថា កាលពីដើម បើទោះជាប្រទេសស្ថិតនៅក្នុងភាពក្រីក្រ ជីវភាពរបស់ប្រជាជនខ្វះមុខ ខ្វះក្រោយក៏ដោយ ប៉ុន្តែនៅពេលមានកម្មវិធីបុណ្យទានម្តងៗល្ខោនយីកេ ល្ខោនបាសាក់ អាប៉េ អាយ៉ៃ ក៏ដូចជាចាបីុដងវែងតែងតែចុះជាប់ជាមួយប្រជាជនជានិច្ច ហើយទស្សនិកជនបានផ្តល់ការគាំទ្រយ៉ាងច្រើន ។ លោកបន្តថា លុះមកដល់សម័យបច្ចុប្បន្នដែលមានភាពជឿនលឿនប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសយុវវ័យហាក់មិនសូវជាចាប់អារម្មណ៍លើទម្រង់សិល្បៈបុរាណឡើយ ខណៈពេលដែលវប្បធម៌បរទេសកំពុងតែវាយលុកយ៉ាងគំហុកផងនោះ ។
ជាការកត់សម្គាល់របស់លោក បច្ចុប្បន្នតាមបណ្តាស្ថានីយទូរទស្សន៍នៅក្នុងស្រុកហាក់មិនបានអើពើក្នុងការចាក់ផ្សាយការសម្តែងទម្រង់សិល្បៈបុរាណមួយនេះផងដែរ ព្រោះគេអាចនឹងយល់ថា បើទោះបីជាចាក់ផ្សាយក៏មិនសូវទាក់ទាញអ្នកទស្សនាឡើយ ខណៈពេលដែលការសម្តែងក៏មិនសូវមានទស្សនិកជនខ្មែរច្រើនចូលទស្សនា ដែលភាគច្រើនជាភ្ញៀវបរទេសទៅវិញ ។ បើតាមការឱ្យដឹងពីលោកអៀង ស៊ីធុល សព្វថ្ងៃនេះមិនថាល្ខោនយីកេនោះ ទេ គឺគ្រប់ទម្រង់នៃសិល្បៈបុរាណខ្មែរទាំងអស់មានការលំបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការបណ្តុះបណ្តាល សាបព្រួសឱ្យមានថ្នាលល្អត្រឹមត្រូវ។ ក្នុងការហាត់រៀនលើអាជីពសិល្បៈបុរាណ ដូចជាយីកេជាដើម គឺត្រូវប្រើរយៈពេលយូរណាស់ ដើម្បីឱ្យចេះជំនាញពិតប្រាកដ ពោលគឺមិនមែនត្រឹមតែ២ ឬ៣ខែចេះនោះទេ ។ លោកបញ្ជាក់ថា អ្នកហាត់រៀនយីកេត្រូវប្រើប្រាស់ទាំងបច្ចេកទេសសំឡេង ដំណើរ កាយវិការ និងបែបបទជាច្រើនទៀត ។
ព័ត៌មានលម្អិតនឹងផ្សាយជូននៅលើទំព័រកាសែតកោះសន្តិភាព
ចែករំលែកព័តមាននេះ